December: Werken op de meloenenplantage en de feestdagen op z'n Australisch

Het "Melonseason" gaat van start op vrijdag 1 december. We plukken vandaag de gewone meloenen (cantaloupe), de watermeloenen zijn nog niet klaar om te worden geoogst. Eigenlijk is het vandaag meer een training, want we hebben namelijk niet een hele grote oogst en hierna hebben we ook weer drie dagen vrij. Tenminste op onze boerderij, want Mick krijgt een telefoontje van een naastgelegen boerderij of hij twee werkers kan missen voor het weekend. Natuurlijk helpen wij de buren graag uit de brand dus dat weekend hebben wij ons uitstekend vermaakt. Zondagmiddag gaan Mick en ik naar de Middle Pub en later naar de Bottem Pub om een paar potjes te poolen. In de avond kijken we met Mick en Davina een film over de Australische rock&roll-band "Easybeats". Zij zijn bekend van het nummer "Friday on my mind", wat een top-10 hit scoorde in Nederland.

Op dinsdag 5 december beginnen we dan echt met de meloenen plukken. We plukken iedere dag de cantaloupe en om de dag watermeloenen. Deze kunnen echt gigantisch groot worden en kunnen behoorlijk zwaar worden. Om de twee dagen een uurtje squats met een medicineball van 8-12 kg in onze handen, een goede work-out dus voor ons. De meloenen moeten we heel lichtjes van de plant af trekken en wanneer deze rijp is laat het los. Zo niet, dan moeten we ze laten zitten. De watermeloenen knippen we van de plant af wanneer ze rijp zijn. Voor ons rijdt Davina in de tractor en achter haar trekt ze een trailer met enorme vleugels en een lopende band daarop. Wij leggen de meloenen op deze vleugels en de band legt ze in de bak. Deze bak is regelmatig vol en moet dan door ons worden verwisseld. De vleugels van de aanhanger zijn zo breed dat iedereen twee rijen per keer checkt, dus in een ritje naar de overkant checken we acht rijen. Na het plukken en pakken gaan we in de middag naar Mitch en Phil. We komen alleen om even een ziekenbezoek aan Mitch te brengen die enkele weken geleden een operatie is ondergaan, maar zoals gewoonlijk blijven we weer uren hangen. In de avond kijken we een film met Mick en Davina: Red Dog. Een waargebeurd verhaal over een Australische hond die rondtrok in een groot gedeelte van West Australië en zijn eigen baasjes koos. Een stukje Australische geschiedenis en cultuur, dus Mick en Davina vonden het belangrijk dat we deze film hebben gezien. De volgende dag, woensdag 6 december gaan we naar Coronation Beach, een strand dichtbij de boerderij. Dit is blijkbaar door de ligging een heel goed strand om te kite- en windsurfen. We aanschouwen de kunsten van ruim twintig sporters, een prachtig gezicht. Het lijkt heel makkelijk, maar volgens ons lijkt het makkelijker dan dat het daadwerkelijk is. De week daarna staat vooral in het teken van de meloenen en voor Loes ook het werk in de pub. 

Na maanden erover te hebben gepraat gaan we dan eindelijk op donderdag 14 december met Mick naar een adelaarsnest. We stappen met z'n allen in de auto en rijden een naastgelegen erf op. Hier lopen we een heuvel op om vanaf hier naar het eerste adelaarsnest te kijken. Tom was ontzettend nieuwsgierig naar de adelaars, maar toen we het nest bekeken, en aan Mick vroegen waar de vogels waren, vertelde hij dat dit nest al zo'n tien jaar onbewoond was... hahaha Tom was zeer teleurgesteld. De volgende heuvel bracht ons bij een ander nest, ook leeg.. wel hadden we vanaf hier een prachtig zicht over het landschap en de nesten zagen er, ondanks dat ze leeg waren, indrukwekkend uit! Ondertussen vertelde Mick allemaal interessante dingen over de geschiedenis en de natuur. Voor onze derde stop, pakten we een andere auto, de rifle (geweer) en een paar koude biertjes. Er konden wel eens wilde zwijnen rondlopen! De derde plek was verrassend mooi! Het was aan de Bowes River,   En er zat zelfs water in! Alles was groen en er lagen hele grote keien. We zagen geen zwijnen maar wel een kraanvogel en andere mooie vogeltjes. Vanaf vrijdag 15 december komt Brodie (Mick en Davina's dochter) voor een paar weken thuis wonen in verband met de feestdagen en vakanties. In Australië hebben ze rond kerst hun 6-weekse zomervakantie. Dat betekent heel veel gezelligheid en we hebben haar thuiskomst gevierd met mojito's en een kaartspel. Alle dames hebben de kerstboom opgezet. Zondag 17 december zijn Mick en Tom naar de Bottem Pub geweest, dus Loes op haar werk bezocht en de hele avond gepoold.

Het is bijna kerst en daarom worden we op woensdag 20 december uitgenodigd voor een kerstborrel bij Mitch en Phil. Mitch zou zichzelf niet zijn als deze borrel uitloopt tot een eetfestijn. De tafel is gedekt met zelfgemaakte kruidenboter, verschillende kazen, tapenades, salades, olijven, vis en andere lekkernijen. Nadat iedereen zich vol heeft gegeten, wil hij het hoofdgerecht serveren, een kalkoenpastei (een meat pie is erg populair in Australia). Iedereen zit op dat moment eigenlijk al vol, dus besluit Mitch maar meteen door te gaan naar het dessert. Een grote coupe met daarin allerlei vruchten, chocolade en zelfgemaakte karamel. Het was verrukkelijk! Iedere keer zeggen we weer: "we komen alleen voor een paar drankjes", maar iedere keer slooft Mitch zich weer uit.

Dit jaar is de tweede keer we afwezig zijn tijdens kerstmiddag in Hengelo. Een van de grootste jaarlijkste feesten in ons kleine stadje en jammer dat we het dit jaar weer moeten missen. Vorig jaar was het enigszins goed gemaakt, met de epische Kepler Track in Nieuw-Zeeland waar kerstavond tezamen viel met het Joodse Chanoeka. Met een gemixt gezelschap van Christenen, Joden en niet gelovigen werd deze avond zeer bijzonder rond een kampvuur met marshmallows gevierd. Dit jaar zijn we dus in Northampton. In de ochtend van 24 december werken we gewoon en plukken we meloenen en watermeloenen. Na het werken nemen we gauw een douche en doen we onze inkopen voor Kerstmis in Geraldton. Een beetje gehaast, want Loes moet om 17:00 uur weer werken in de Bottem Pub, voor kerstavond. Tom gaat met de Frenchies en het gezin van Mick degelijk naar Mick's moeder voor een kerstborrel. We ontmoeten daar Mick's familie en er zijn allerlei dingen te eten. Na de borrel dropt Davina ons bij de Bottem Pub, waar we Loes lastig vallen en wanneer Loes vrij is lopen we met z'n allen naar de Middle Pub. Daar aangekomen blijkt die helemaal leeg te zijn en gaan we direct door naar de Top Pub. Het hele dorp is hier, omdat er live muziek is. Het is live, maar daar is verder alles mee gezegd, haha! Een paar uur later pikken Davina en Brodie ons weer op en drinken we nog een paar biertjes onder de veranda met Mick. De sterrenhemel is wederom prachtig en Mick vertelt ons heel veel over de sterren. Allemaal superleuke feitjes. Tegen 01:00 uur gaan we na een lange dag en gezellige dag allemaal naar bed. Qua alcohol heeft deze dag de kerstmiddag in Hengelo enigszins geëvenaard, maar de sfeer in de pubs is toch wel beduidend minder hier. Daarnaast hebben we ook nog niet echt het kerstgevoel, omdat het iedere dag gewoon 30+ graden is, dagen lang zijn en de aankleding gewoon simpelweg minder is.

Op Eerste Kerstdag zijn we eindelijk een dag vrij en zouden we dus in theorie kunnen uitslapen. Helaas is ons bioritme zo op 06:00 uur geprogrammeerd dat we dan ook echt wakker zijn. En wat heeft Tom een kater... We proberen nog wat te slapen, maar dat lukt niet echt. Om 11:00 uur hebben we een brunch bij Mick en Davina thuis: garnalen met champagne. Daarnaast hebben wij nog wat croissants en chocoladebroodjes meegenomen en de meisjes nog wat andere lekkernijen. Als dessert is er een chocoladefontijn en zelfgemaakte tiramisu en Hollandse appeltaart. Ook krijgen we cadeautjes, heel leuk. Loes krijgt een yoga/fitnessmat, omdat ze zich elke dag uitslooft op de harde betonnen vloer in de loods. Tom krijgt een speciale fles rode wijn, als dank voor zijn extra inzet: een Henschke, Henry's Seven. Davina heeft het hier altijd over dat ze die alleen met speciale gelegenheden koopt en drinkt. We krijgen dan ook specifieke instructies dat we deze wijn met z'n tweeën moeten opdrinken en er echt van moeten genieten. Na de brunch kijken we met z'n allen Harry Potter, dat wilden de meisjes graag. Daarna bereiden we ons voor op de avond bij Christine, de zus van Davina. We maken salades en kleden ons om. Tegen 17:30 uur vertrekken we van huis. De hele familie van Davina is daar en traditioneel wordt begonnen met een potje "achtertuin Cricket". Cricket is een populaire sport in Australië en iedereen is verplicht om mee te doen. Erg gezellig en voor ons, die niet veel mensen kennen, een leuke en makkelijke manier om een klik met iedereen te krijgen. Wanneer iedereen honger heeft, komt de hoofdgerechten op tafel. Drie verschillenden "roasts": een kalkoen, ham en een ander deel van een varken. Een legio aan salades, allerlei andere bijgerechten en heel veel garnalen. Het was erg verrukkelijk allemaal, maar het is nog niet over, want na het cadeau spel komen de desserts. We spelen dus eerst "Santa Steal". Iedereen die meewilde doen, moest een cadeau inleggen. Vervolgens kwam iedereens naam in de kerstmuts. Wanneer je naam werd getrokken, mocht een een cadeau openmaken van de tafel of andermans cadeau stelen. Diegene mocht dan weer een nieuwe van de tafel openmaken of een ander cadeau stelen. Dit ging door totdat de naam was getrokken en diegene het laatste cadeau van de tafel had opengemaakt. Je kon dus blij zijn met een cadeau, maar totdat het spel was afgelopen was je dus niet zeker van je cadeau. Een leuk hilarisch spel, met heel veel spanning, geschreeuw en jennen. Wij hielden aan dit spel een mooi kwalitatief picnickkleed en een bordspel over. Na Santa Steal kwamen dus de zelfgemaakte desserts op tafel: een Pavlova, Triffel en Tiramusi. Hmm, erg lekker allemaal. Nadat iedereen zich had volgegeten in deze lekkernijen gingen de voetjes van de vloer op oude krakers van de Rolling Stones, Queen, Elvis en vele andere legendes. Christine heeft in haar woonkamer een vijf meter brede bioscoop scherm waar alle videoclips en concertopnames op te zien waren en een hele goede geluidsinstallatie. Het was dus extra genieten en het feest ging tot na middennacht door. Iedereen bleef slapen in hun swags (typische Australische tent, die je zo uitrolt, waar al een matras en deken inzit), want niemand was meer in staat om naar huis te rijden. Tweede Kerstdag kennen ze hier niet en de volgende dag moesten we helaas gewoon werken dus uitslapen zat er niet in. We hebben in ieder geval een leuke kerst gehad en het was erg bijzonder om het op een Australische manier mee te mogen maken.

Op naar oudejaarsdag en de voorbereidingen worden daarvoor al op Woensdag 27 december gedaan. We zoeken tijdens het plukken van de watermeloenen een extra grote watermeloen en houden deze apart. Bewust laten we er een zolang mogelijke steel aanzitten, zodat het nog voedingstoffen binnenkrijgt. Terug in de loods snijden we, op de plek van de steel, een gat zodat er een tequila fles in past. We laten deze fles tot oudejaarsavond erin zitten. De watermeloen denkt dat de tequila fles de steel is en zuigt de tequila in zich, alsof het water is. Op oudejaarsavond snijden we de watermeloen (of eigenlijk tequilameloen) op en delen we deze uit. Echt lekker en je merkt niet dat er zoveel procent alcohol inzit. Totdat je wil opstaan..... Oudejaarsavond hebben we in Lucky Bay gevierd. Typisch Australisch om dat op het strand te vieren, het is tenslotte 35+ graden. Sommige kampen hadden zelfs vuurwerk, dus we hadden mooi wat te zien.