Een paar dagen in het Cape Range National Park: snorkelen, snorkelen en nog eens snorkelen

25 november 2017 - Cape Range National Park, Australië

Na een nachtje te hebben doorgebracht op de freecamp Termite Nests rijden we op donderdag 23 november naar Exmouth waar we tanken en een paar boodschappen doen, want daarna zijn we drie dagen afgesloten van de bewoonde wereld in het Marinepark Cape Range. Geen winkels in de buurt en heerlijk een paar dagen geen mobiele verbinding. Even volledig genieten en tot rust komen. Zodra we het park binnen rijden, gaan we direct naar de eerste snorkelspot: Lakeside. Dit is direct een topplek, want we spotten hier een enorme grouper van meer dan twee meter die een andere vis eet en tegelijkertijd zien we een witpuntrifhaai van zo'n twee meter die een andere vis opjaagt. Teveel prikkels en actie om ons heen, haha! De haai zwemt rondjes om een rots koraal en Charline, Loes en ik zwemmen de haai achterna. We hebben echt een goed zicht en dan besluiten de twee dames om de andere kant op te zwemmen. De haai voelt zich dan in het nauw gedreven en laat zijn tanden aan hen zien. Loes en Charline schrikken zich rot en zwemmen snel weg terwijl ik alleen maar dubbel lig van het lachen. Zo'n haaitje doet heus niks! Daarnaast zien we een kogelvis, een steenvis en heel veel gevlekte koffervissen. De steenvis is moeilijk te spotten. Het is dun en lijkt onder water op steen, heel bijzonder dus om te zien. Ze zijn ook erg gevaarlijk dichtbij de kust, want je kan er met groot gemak op gaan staan en het doet enorm pijn als ze je steken. Steenvissen zijn een van de meest giftige vissen welbekend en met een beetje pech spuiten ze dat dan ook nog in je. Koffervissen zijn heel grappig om te zien, omdat ze de vorm van een box hebben. Ook zien we een hele grote schildpad, ik denk de grootste die we tijdens onze reis hebben gezien en spotten we een Giant Clam. In het Nederlands een doopvontschelp en is het grootste levende tweekleppige weekdier. Ze kunnen meer dan anderhalve meter worden en rond de 250 kilo wegen. En dat voor een schelp, kun je je dat voorstellen? Wij niet, de grootste die wij zagen was "slechts" tachtig centimeter en ze hadden allemaal prachtige verschillende fluoriserende kleuren aan de binnenkant. Het leuke aan deze schelp is dat als je er met je hand of zoals wij met een voorwerp langs zwaait, het dichtklapt. Daarom wordt deze schelp in Amerika ook wel de killerclam genoemd, omdat als men per ongeluk in de schelp stapt, iemand zich niet meer kan bevrijden.

Met al deze natuurlijke creaties was het dus een bijzondere snorkeltocht en we gaan door naar de volgende plek: Turquoise Bay. We kiezen ervoor om te gaan snorkelen in de baai, de driftsnorkel doen we een andere keer. Deze snorkel was niet heel bijzonder, maar toch zagen we een aantal pijlstaartroggen, een schildpad, een hele grote pastelkleurige papegaaivis en een zeeslang. Onze eerste ooit! Na de snorkel reden we naar onze camping: Kurrajong. Een basale camping met alleen een toilet en vuilnisbakken, maar wel heel mooi aan zee. We zetten onze tenten op en gaan direct weer snorkelen. We spotten hier een aantal verschillende roggen, een hele school babyvisjes en een zee-egel. Een uur voor zonsondergang doen we een wandeling bij de Yardi Creek. Eigenlijk zijn het er twee, maar wij combineren de Yardie Nature Walk en Yardi Gorge Trail. We wandelen hoog over de rotsen langs de Yardi Creek en kijken mooi de kloof in. Zwartvoet rotswallibies spotten we in de rotsen en we hebben hier uitzicht over het Ningaloo Rif. Op de terugweg zien we de zon mooi wegzakken in de Indische Oceaan. We hebben besloten om alleen de binnentent op te zetten, zodat we onder de sterren kunnen slapen. Er was geen maan, dus wat zagen we de Melkweg weer prachtig. Beter kun je niet in slaap vallen.

De tweede dag in het Cape Range National Park begint na het ontbijt met een ritje naar Osprey Bay. We gaan hier opzoek naar schildpadden en vinden die! We zwemmen met twee grote schildpadden en veel vissen. Het was hier erg ondiep, waardoor we alles heel goed konden zien en waren we heel dichtbij de schildpadden. Een van de schildpadden trok zich niets van ons aan en bleef gewoon door eten. Heel leuk om te zien en ook om de horen. Je hoort echt dat ze iets af happen onder water! Vanaf het land is het uitzicht over het rif prachtig met de verschillende kleuren blauw en groen in het water. Even later gaan we naar Sandy Bay, waar we gewoon even lekker op het strand hangen. Sandy Bay was prachtig! Een wit strand met het ontzettend blauwe water, echt een paradijs. Een beetje zoals je jezelf de Maladiven inbeeld. Pilgunbara is onze volgende stop, maar dat was niet zo'n top locatie om te snorkelen. Overal waren scherpe rotsen en het was ondiep. Op een paar stingrays na, was er niet veel te zien. Wel was er een nieuwsgierige walibi, die achter de bosjes nauwlettend in de gaten hield. We reden terug naar de camping waar we onze lunch maakten. We zijn met twee Franse meisjes op pad dus dat is natuurlijk een hele happening. Er wordt een pasta gemaakt, brood alleen is natuurlijk niet genoeg. We moesten ook tijdrekken, want we konden pas om 13:00 uur terecht bij Oyster Stacks. Dan is het getijde op zijn hoogst en kun je het water in. Als je daarvoor het water betreed is het te ondiep en beschadig je al het koraal. Daarnaast bezeer je jezelf dan en zie je bijna geen vissen. Na de lunch gingen we dus naar Oyster Stacks. Wauw!!!!!!! Het water is hier zo helder dat het lijkt alsof je in een aquarium zwemt. Zo veel verschillende (scholen) vissen en koraal! We zagen vissen in alle kleuren, giant clamshells, rifhaaien, schildpadden en papagaaivissen in alle kleuren! Heel erg bijzonder. Toen het getijde weer wegzakte, gingen we door naar Turquoise Bay waar we nu de drift deden. We betraden het water zo ver mogelijk aan de zuidkant en door de stroming kom je dan uiteindelijk aan de noordkant van de baai uit. Heel relaxed snorkelen is dit. Tenminste als je het water op tijd verlaat, want als je voorbij de zandpunt drijft wordt je meegetrokken de oceaan in. Dit noemen ze een rip. Na het vele snorkelen hebben we aan het einde van de middag de Mandu Mandu Walk gelopen. Een wandeling door een droge rivier bedding die door een kloof gaat. Op de terugweg loop je terug over de kloofrand. Hier hadden we wederom een mooi uitzicht over het Ningaloo Rif. We rijden terug naar de camping en tijdens het avondeten zijn we live getuige van een kangoeroe gevecht. Het leek wel een bokswedstrijd en ze sprongen rond als Mohammed Ali. En af en toe gaven ze elkaar een highkick. Kortom, het was weer een hele bijzondere dag!

Zaterdag 25 november is de laatste en derde dag in het Cape Range National Park. Na het ontbijt braken we ons kamp af en reden we naar de Lakeside snorkelplek. Hier waren we al eerder geweest, maar deze keer was het minder interessant. Zo zie je maar weer, wildlife is nooit op dezelfde plek te vinden. We gingen daarna naar Turquoise Bay, waar we deze keer in de baai snorkelden en in de drift. We spendeerden hier zo'n beetje de halve dag totdat we weer naar Oyster Stacks kunnen. Deze keer was het getijde vanaf 14:00 uur hoog genoeg. Na bijna anderhalf uur in dit aquarium te hebben gezwommen, hebben we het park verlaten en zijn we via Exmouth naar Termite Nests gereden om te overnachten.

Foto’s

6 Reacties

  1. Harriet:
    6 december 2017
    Goed idee om alleen de binnentent op te zetten. Slapen onder de sterrenhemel en toch beschut. Geweldig!
  2. Marleen Coopman:
    6 december 2017
    Harriët,... stop nou eens om de eerste te zijn met een reactie te plaatsen. Soms raakt het kant nog wal! Is liefijn van je, maar wacht eens een ander af! Misschien kun je daar meerdere berichten aan koppelen aan antwoorden
  3. Marleen Coopman:
    6 december 2017
    Je snapt me toch ..sorry hoor! Maar het is zó. Liefs Marleen. 06'50236696 bel me wanneer het het er niet mee eens bent!
  4. Tom:
    7 december 2017
    Hee Marleen, we lezen alle reacties en vinden het super leuk dat iedereen meeleeft. Dat doet iedereen op z'n eigen manier en reageert dus ook op zijn/haar eigen manier. Daarnaast is het mijn moeder. Ze is dus extra enthousiast als ze weer wat van ons hoort en reageert dus gelijk. Liefs Tom en Loes
  5. J van Blanken:
    7 december 2017
    Wat een mooie verhal;en. Dat gevecht tussen twee kangoeroes lijkt me wel heftig.Lieverds nog veel plezier . Hier alles goed. Kusjes oma van Blanken.
  6. Marleen Coopman:
    8 december 2017
    Ja, was een kloten reactie. Uit emotie gedaan. Sorry! Verlaat deze app.xxx excuses Harriet !