De laatste dagen in Northampton

Het laatste weekend in Northampton is aangebroken. Loes werkt nog een laatste maal in de Bottem Pub. Op zaterdagochtend helpen we Mick met het opruimen van het gedeelte van de schuur waar eerst de kookfaciliteiten stonden voordat we onze eigen backpackerskeuken hadden. Het was echt een rotzooi verzamelplek geworden en hij wil daar graag zijn werkplaats maken. De plek waar nu de werkplaats is, wordt een extra kamer aan hun huis. Wanneer we halverwege zijn stoppen we ermee, het is te warm vandaag! Haha, kan allemaal in Australië. We brengen de rotzooi naar de vuilnisbelt en op de terugweg stopt Mick bij de pub voor een koud biertje, die hebben we vandaag wel verdiend haha! 's Avonds komen Tom (Mick en Davina's zoon) en Izzy terug van Europa-avontuur en horen we hun verhalen aan.

Zondag 14 januari gaan Tom en ik op kreeftenjacht in de Hutt River. Samen met Flynn zijn neefje en twee andere vrienden rijden we hier naartoe. Aangekomen moeten we eerst 500 meter door bosjes lopen tot we bij de plek van bestemming zijn. Gewapend met netten en natuurlijk een esky met bier ploffen we neer aan de kade. De netten zijn cilindervormig en wanneer een kreeft erin zit moet je hem zo snel mogelijk naar de kant trekken. We hebben vijf netten en Flynn leert ons hoe we een snare moeten maken van een stok en een bepaalde grassoort. Daarmee kun je de kreeften ook zonder net uit het water trekken. Weer wat overlevingsvaardigheden geleerd vandaag, haha! We vangen veel kreeften, maar veel zijn te klein om te mogen vangen. Het kreeftvangen is gereguleerd, dus we gooien ze terug het water in. Het is een leuke bezigheid, maar na een dag was ik er wel klaar mee. Thuisgekomen gaan Mick en ik op Loes' laatste werkdag naar de Bottem Pub. Wanneer we thuiskomen is er geen stroom dus we zitten met z'n allen bij Mick en Davina thuis met alle kaarsen aan. Heel gezellig!

Op maandag hebben we nog steeds geen stroom, de hele dag niet, dus we konden echt niks doen. Zo zie je maar weer hoe erg we tegenwoordig teren op elektriciteit. Het was heel erg warm vandaag en de ventilatoren en airconditioning deden het dus ook niet. Gelukkig heeft Mick heeft een generator, wat denk je wat hij er op aansluit? De koelkast? Nee, vriezer?Nee, de televisie zodat hij cricket kan kijken. Echt legendarisch dit! Mick heeft altijd een oplossing voor koud bier, bij het tankstation zakken ijs kopen, haha!

Ondanks dat we eigenlijk niet meer voor Mick werken, heeft hij ons gevraagd of we op dinsdag 16 januari hem nog een paar uur kunnen helpen met het plastic van de plantages trekken. Natuurlijk willen we dat, we zijn hier toch en een paar extra dollars is altijd mooi meegenomen. In de avond gaan we naar Mitch en Phil om afscheid te nemen. Daar aangekomen blijkt Mitch een mega cocktail te hebben gemaakt van 5 liter: een liter rum, een liter Malibu, liter verse sap, geperste citroen en een liter sprite. Het is verrukkelijk. Even later komen de hapjes op tafel en speciaal voor Charline's verjaardag heeft hij een dessert gemaakt. Het is weer smullen bij Mitch en Phil!

De laatste dag op de boerderij is aangebroken. We pakken onze auto in en maken hem schoon, inclusief de motor en alle andere onderdelen. In de middag werken we weer eventjes. We halen het plastic op en verwijderen de leidingen. Leuk om ook dit laatste proces mee te maken. Eenmaal klaar met werken, maken we ons gauw klaar om naar de Bottem Pub te gaan om afscheid te nemen van Ian en Kelly, de twee eigenaren van de pub. Ze willen heel graag dat Loes daar blijft werken, want ze hebben nog nooit zo'n goede barmeid gehad zeggen ze. We maken wat foto's en doen samen een drankje. Wanneer we terugkomen zijn Davina en Brodie druk bezig met de voorbereidingen van ons afscheidsfeestje/barbecue. Zelfs Leonie, een vriendin van Davina, en Richard en Christine, haar broer en zus, zijn voor ons aanwezig. De Drage Family heeft een heel leuk afscheidscadeau voor ons. Een klein lijstje met daarin grond van de farm, zand en schelpjes van Lucky Bay en veren van de bijzondere vogels rond hun huis. Een super cadeau, wat altijd een aandenken zou blijven aan dit deel van onze reis en ons leven. Na net eten gaan de voetjes weer van de vloer en de drank vloeit nog een laatste keer rijkelijk!