Het laatste stuk van de Savannah Way en Broome

Vandaag rijden we 180 kilometer naar Broome, het eindpunt van de epische Savannah Way. Van Atherton aan de oostkust hebben we ruim 3700 kilometer over deze weg naar Broome aan de westkust gereden. Op 1 juli startten we aan deze weg, en op de tweede dag waren we al vier dagen gestrand in Georgetown met een geknapte radiatorslang. In Normanton kwamen we Max und Berit tegen waar we mee samenreisden tot Katherine. Daar kwamen we op 15 juli aan en we namen een twaalfdaagse pauze van de Savannah Way met uitstapjes naar Nitmiluk, Kakadu, Darwin en Litchfield. Op 27 juli hervatten we de Savannah Way weer vanaf Katherine, namen de "shortcut" via de Gibb River Road en arriveerden 4 augustus in Broome. Zonder het uitstapje naar de Top End mee te rekenen hebben we er in totaal 22 dagen over gedaan. Een geweldige ervaring en we hadden het echt niet willen missen. Door deze weg kwamen we op zulke afgelegen plekken zonder luchtvervuiling dat we de Milky Way zelfs konden zien en het rijden van al die afstanden op onverharde wegen verveelde ook niet. En dan hebben we het nog niet eens gehad over al die nationale parken en andere natuurwonderen. Kortom, een gouden ervaring.

Broome is het meest westelijke punt van de Kimberley's en ligt aan de voet van de ongerepte Dampier Peninsula. Broome hangt met een smalle strip van rode "pindan" bodem (Pindan bodem is een zandklei dat alleen in dit gebied voorkomt) aan aan dit schiereiland en is er dus zelf ook één. Het is dus omringd door wateren. Aan de oostkant de rivieren, mangroves en moddervlakten van de Roebuck Bay en aan de westkant de aqua-blauwe wateren van de Indische Oceaan. Rond Broome komen ook de woestijn, The Great Sandy Desert, en de Indische Oceaan samen en het is hier rijk aan miraculeuze kleuren van deze twee omgevingen.  De geschiedenis van Broome draait om de parelindustrie en de begraafplaatsen zijn een sterke herinneringen aan dit erfgoed, omdat in het verleden vele duikers hun leven hiervoor hebben gegeven. De parels worden nu geproduceerd op grote zeeboerderijen.

In Broome vullen we eerst onze voorraden aan en doen we wat administratie. Vervolgens gaan we lunchen in Town Beach, een lokaal strandje in het centrum aan de Roebuck Bay. We hebben een tafel en een barbecue waar we onze lunch hebben uitgestald. Terwijl we onze worstjes barbecuen wordt onze tafel uit het niets overgenomen door een groep van vijftien Aboriginals. We begrijpen dat er cultuurverschillen zijn, maar dit vinden we wel heel vreemd. We kunnen ook maar niet wennen aan hun geschreeuw naar elkaar. Nogmaals we weten dat het bij hun cultuur hoort, maar prettig is het niet. Gelukkig biedt een ander groepje reizigers aan om bij hun aan tafel te komen lunchen. Ook zij geven aan er maar niet aan te kunnen wennen. Na de lunch rijden we naar Gantheaume Point, een mooi punt met rode kliffen. Een prachtig contrast met de turquoise oceaan en helderblauwe lucht. Er is een lighthouse en in de top van de mast is een nest met twee ospreys (visarends). Ook schijn je hier dinosaurusvoetsporen te zien, maar die zijn alleen zichtbaar met een eb getijde onder de twee meter. Wij zijn hier met vloed en pas maandag is het onder de twee meter tijdens daglicht, we zullen zien of we hier dan nog zijn. We rijden door naar Cable Beach, hèt strand van Broome. Gelegen aan de Indische Oceaan en kilometers lang. We rijden het strand op en onze mond valt van verbazing open, wat is het hier prachtig! We zijn niet de enige met dit idee, want het hele strand staat vol met auto's. Iedere avond staat het dorp stil wanneer de zon langzaam de oceaan inzakt. Op het strand staan hinderden fourwheeldrives met hun luifeltje en koelbox vol bier die fenomeen te bekijken. Het zijn vooral de lokalen en andere Australiërs, die weten wel hoe je dit soort dingen en picknicks moet aanpakken. Tijdens de zonsondergang, die overigens magistraal is, zien we ook een hele horde mensen op dromedarissen voorbij komen. Een typisch toeristendingetje, maar wel geinig om te zien. Tot een uur na de zonsondergang bleven de kleuren in de lucht hangen, super mooi!

Na de zonsondergang gaan we terug naar Town Beach waar we ons avondeten bereiden. Een tafeltje verderop staat een man te koken en is verbaasd dat hij buren heeft. Hij is een beetje vreemd, maar wel heel aardig. Hij woont al heel lang in zijn tot camper omgetoverde vrachtwagen. Volgens mij verzameld hij ook van alles, want wat heeft hij een troep in die wagen en aanhanger. Maargoed, even later komt er een vriend van hem bij zitten. Het blijkt een lokale beroemdheid te zijn, een Aborignal kunstenaar die parelschelpen beschilderd. Hij staat in allerlei magazines en toont ons zijn kunst. Hij laat, heel grappig, ook foto's zien van hoe hij er vroeger uitzag. De kunst was erg mooi om te zien en leuk om met deze twee mannen te praten. In Broome kun je niet freecampen, omdat rangers alle plekken controleren. We waren dus genoodzaakt om een camping van tenminste 20 dollar per persoon per nacht te bellen. Gelukkig wisten deze twee lokalen nog wel wat plekjes, een van hen stond er zelf ook al een paar maanden. Scheelt ons toch weer 40 dollar. Het mocht officieel niet, maar rangers controleerden hier niet, omdat backpackers deze plekken niet kenden. Na het eten reden we dus naar een van die plekken.