Oktober: Nog steeds heel veel courgettes, vervelende squashes en wisseling van crew

De maand oktober begint goed als we wakker worden op het strand van Horrocks waar we gekampeerd hebben. In overleg met Mick mochten we vandaag om 10:00 uur beginnen en konden we dus rustig terug rijden naar de boerderij. Tijdens het werk heeft iedereen een enorme kater. Loes heeft vandaag een dubbele dienst en moet dus na het werk ook nog in de pub werken. Op maandag 2 en dinsdag 3 oktober komt eindelijk het dak van de backpackerskeuken erop. We hebben nu eindelijk onze eigen gezamenlijke ruimte, er is helaas alleen nog geen elektriciteit. Maargoed we hebben nu wel eindelijk bescherming tegen de wind, regen en zon.

Mitch en Phil zijn de naastgelegen buren van Mick en Davina. Ze wonen vier kilometer verderop en nodigen ons op donderdag 5 oktober allemaal uit om een drankje te komen doen. In Australië is het gebruikelijk om je eigen drank mee te nemen, ook al wordt je uitgenodigd (zelfs op verjaardagen). De esky wordt dus volgegooid met ....... bier natuurlijk! We springen met z'n allen bij Mick achterop de auto en eenmaal aangekomen bij hun landgoed valt bij iedereen de mond van verbazing open. Het is hier ongelofelijk mooi en het 150 jaar oude huis lijkt wel een museum! Alles is perfect op elkaar afgestemd. De veranda, de leeskamer, het meubilair en zelfs de achtergrond muziek is toepasselijk. Wat een gezelligheid, we kwamen alleen voor een drankje, maar Mitch had een hele tafel vol eten bereid. Allerlei hapjes, soep en kalkoen. Zelfs eigengemaakte taart. Wat een feest en wederom vloeide de drank volop. We hebben nog nooit zoveel gedronken en gefeest als in Northampton. Mick noemt ons zessen ook de party crew, nog nooit heeft hij een groep gehad die zoveel feest. De dag nadat we alle glasbakken hebben geleegd bij de rubbish tip is het vaak alweer meer dan halfvol.

Samen met de zoon van Mick, die dus ook Tom heet, leggen we op zaterdag 7 oktober de elektriciteit in onze backpackerskeuken aan en installeren we een plafondventilator en alle verlichting. Een hele klus, waarbij zelfs het dak er gedeeltelijk weer af moet. Wederom een mooi leerproces, ik word nog beun de haas! 's Avonds is de kitchenwarming. Familie en vrienden van de boer zijn aanwezig en het is een super feestje! De barbecue wordt aangestoken en op zijn Australisch ligt die natuurlijk vol met lamb chops. De champagne, bier en wiskey vloeien rijkelijk. Gelukkig zijn we de volgende dag op zondag 8 oktober vrij, want iedereen moet flink bijkomen.

Maandag 9 oktober is de laatste avond van Mike en Julia op de boerderij. Master-Chef Mike nodigt ons allemaal uit en maakt op Australische wijze een roast. Verrukkelijk! Na het eten spelen we met z'n allen Billionaire, een heel simpel, maar hilarisch spel waarbij je door middel van ruilen 9 dezelfde kaarten moeten krijgen. Het gast heel erg fanatiek, iedereen schreeuwt door elkaar heen en glazen vallen zelfs van tafel. Na een tijdje gaan we naar onze keuken en is de afscheidsparty van Mike en Julia, maar volgens mij is iedereen nog steeds verrot van de kitchen warming. Dus van een feestje komt niet veel! In de ochtend van dinsdag 10 oktober nemen we voor het week afscheid van Mike en Julia en niet veel later vertrekken ze. We hebben met ze afgesproken dat we elkaar gaan ontmoeten aan de East Coast. Gedurende de afgelopen vijf weken zijn we heel close met ze geworden en hebben we behoorlijk wat uit de hand gelopen "beer o'clocks" gehad! Vanaf nu zijn we dus alleen nog met Jonas en Carla over.

We komen op donderdag 12 oktober stomdronken thuis na een mojito-party te hebben gehad met Mitch, de buurman. Met z'n drieën twee flessen Bacardi op gedronken. We kwamen om de poort te schilderen, maar het was te warm volgens hem! Dus dan maar dit alternatief. Wederom had bij uiteraard de juiste muziek, Bueno Vista Social Club! We komen hier graag, want Mitch heeft bijna de hele wereld al gezien en kan er super mooi over vertellen. Donderdag was tevens de laatste dag van de oude courgette-plantage. Het is nog een halve week wachten tot de nieuwe plantage gereed is om te plukken. Jonas en Carla vertrekken daarom en wij wieden onkruid in de tussentijd. Vrijdagavond 13 oktober eten we daarom wederom samen en spelen we Billionaire. Zaterdardagochtend vertrekken Jonas en Carla en de volgende dag  verwelkomen we alweer twee nieuwe reizigers. Twee Franse meisjes Constance en Charline en tijdens de kennismaking geeft Mick ze meteen hun Australische nicknames: "Conny en Charlie". 

Op maandag 16 oktober is het hun eerste dag en wij nemen ze bij de hand. We trimmen de plantage plukken de paar rijpe courgettes. Het zijn er nog niet zoveel, maar het is een goede training voor Conny en Charlie. Tom is vanaf nu de enige man in het team en mag alle zware taken dus nu alleen doen. Daarom rijdt Loes, overigens voor het eerst, de auto van de werknemers. Tom zit bij Mick in de auto en rijden achter Loes aan. Op het moment waar normaliter de auto wordt geparkeerd zien we de auto plotseling achter het busje verdwijnen, waar de auto normaal gesproken voorbij steekt. Als Mick en Tom verder rijden zien we de auto tot aan de vooruit geparkeerd in de kas waar de meloenenplantjes staan. De Franse meisjes zitten overigens achterin en dat op hun eerste werkdag. Schreeuwend en tierend komt Loes de auto uitrennen en stormt op Tom af. Ze is boos dat hij haar liet rijden, het is allemaal zijn schuld. Er zit een enorm gat in de kas en alle tafelpoten staan scheef. Mick's reactie is op het eerste moment: "for fuck sake, what the fuck did she do!" Simpelweg een Loes actie, ze haalde de koppeling en rem door elkaar. Hahahhaha, bij het schrijven van dit verhaal herbeleven we het hele vooral opnieuw en liggen we compleet in een deuk. Mick was overigens erg mild na zijn eerste reactie en zei: "shit happens". Na een paar uur hebben we er met z'n alleen heel erg hard om gelachen en Loes' bijnaam in Northampton is vanaf deze dag dan ook "Hot House Lucy". Aangezien Loes inmiddels een local is doordat ze in de pub werkt, weet het hele dorp er ook van!

De volgende dag merkt Mick op dat de squash ook bijna rijp is. Hij wil dus meteen twee extra werknemers erbij. We vinden een Duits stel, Florian en Linda, die woensdagavond arriveren. Op het moment dat ze aankomen spelen we met Mick en de Franse meisjes Billionaire. Mick is zo fanatiek dat hij ze laat wachten in de auto tot het spel is afgelopen, haha. Ook Florian en Linda krijgen direct bijnaam van Mick: "Flo en Lin". Conny en Charlie weten overigens heel goed wat gezelligheid is, want zij willen naast "beer o' clock" ook "wine o'clock" invoeren met apéro. Een Franse gewoonte om na het werk wijn te drinken met allerlei kleine hapjes.  Wij zijn in! De party crew mag dan zijn vertrokken, de alcoholconsumptie wordt er niet minder om. Bier maakt alleen plaats voor goede wijn, want tja ze zijn Frans hè!

Donderdag 19 oktober is de eerste werkdag van Flo en Linda. We doen eerst met z'n allen samen de courgettes en daarna plukken we de squash (in het Nederlands Tulbandkalabas). We hadden nog nooit van deze groente gehoord, maar het is blijkbaar een kruising tussen courgette en pompoen. De squash is enorm vervelend om te plukken, omdat je helemaal in de bosjes moet om ze allemaal te kunnen plukken. Daarnaast krijg je er bij warm weer enorme irritaties van aan je huid. We zijn na een paar dagen dus ook enorm blij dat Flo en Linda volledig verantwoordelijk worden voor de squash en de Fransen en wij voor de courgettes.

We werken fulltime, 7 dagen in de week en hebben veel gezamenlijke apéro. Zo nu en dan koken we gezamenlijk voor iedereen inclusief Mick en Davina. De Frenchies zoals we Conny en Charlie gezamenlijk liefkozend noemen maken op maandag 23 oktober Franse crêpes. Alle benodigde zoetigheden zijn op tafel aanwezig. Van Nutella tot aan ijs, heerlijk! Natuurlijk wordt de avond weer afsloten met een fanatiek potje Billionaire. De dagen die volgen staan in het teken van veel werken en op maandag 30 oktober gaan we samen met Mick oefenen om te schieten. Wat voelt het machtig om een echt wapen in je hand te hebben en wat is een schot krachtig. We mogen allemaal op een schietschijf oefenen. Tot dinsdag 31 oktober werken we veel, wanneer Mick een vervelend telefoontje krijgt van een van de marktvertegenwoordigers. De verkoop prijs van de courgettes is gecrasht, omdat er simpelweg te veel aanbod is. Het weer in het zuiden is nu beter en de boeren daar zijn dus gestart met het plukken. Daarnaast kunnen zijn het veel goedkoper leveren, omdat zij dichter bij Perth gelegen zijn en dus minder transportkosten hebben. Met andere woorden: "Einde courgette-seizoen".