Het Daintree National Park en Cape Tribulation

Vandaag, dinsdag 27 juni, gaat de wekker om 06:00 uur, want we willen voorkomen dat we door een ranger worden wakker gemaakt. We staan namelijk op een plek, waar we niet mogen overnachten. Daarnaast gaan we de komende twee dagen naar Daintree National Park en Cape Tribulation, waar veel te zien is en we dus het maximale uit willen halen. Het Daintree National Park is een tropisch regenwoud en Cape Tribulation is het meest bekende dorpje in dit park. Om daar te komen moeten we eerst de Daintree River met de veerpond oversteken. Wij zijn de eerste overstekers van de dag, dus we hoeven niet te wachten, om 06:15 uur zijn we al aan de overkant van de rivier. Het is hier heuvelachtig en we worden direct omringd door mooie hoge tropische begroeiing. Onze eerste stop is Cape Kimberley, een mooi verlaten strand met plambomen en ander tropisch groen. Om 06:30 uur maken wij dus al een strandwandeling haha. Een half uur later vertrekken we naar Waluwurrigga, oftewel de Alexander Range Lookout. Vanaf hier hebben we een adembenemend uitzicht over de kustlijn, de Daintree River en haar monding in de zee, Snapper Island en in de verte zien we Port Douglas liggen. Echt een geweldig begin van deze dag en het is nog maar 07:00 uur, haha. Overal lazen we recensies over dit uitkijkpunt, dat het net een productielijn zou zijn, waar iedereen in de rij staat om een foto'tje te kunnen schieten, maar daar hebben deze twee vroege vogels dus geen last van. Na ons te hebben vergapen aan dit plaatje rijden we naar onze volgende stop, de Jindalda Boardwalk. Hier zijn we  begonnen met de ruigere en steilere jungle track van 2,7 kilometer en daarna hebben we de vlakke 700 meter boardwalk gedaan. De jungle track was glad met een modderige ondergrond. Desalniettemin was het prachtig, ongerept en de geuren en geluiden van het bos blijven ons fascineren! 08:30 uur en we hebben onze eerste wandeling van vandaag er al opzitten. We begonnen nu ook langzaam andere mensen tegen te komen en het werd als maar drukker.

We zijn daarna naar de Daintree Crocodilus Village gereden waar de Orange Rope Walk zich bevind. Dit was een mooi makkelijk te lopen pad door het regenwoud, het was veel klimmen over boomstammetjes, gammele bruggetjes en onder overwoekerde bebossing door kruipen. We moesten het oranje touw volgen, die ons lang een mooi riviertje leidde. De Daintree Crocodilus Village lag halverwege de weg naar Cow Bay waar we hebben geluncht met een gebakken eitje en een kopje koffie. Vervolgens zijn we het strand op gewandeld. Het is een erg mooi strand met hoge palmen en veel mangroven, een paradijs voor krokodillen. Helaas zien we er geen... De volgende wandeling van deze dag was de Cassowary Track bij de Lync Haven Rainforest Retreat. Dit was een erg leuke wandeling door het regenwoud. Je kon hier de sporen van de wilde zwijnen goed zien, en Tom zag een muskus rat-kangoeroe! (Soort van uit de kluiten gewassen rat) ook lagen hier heel veel vreemde vruchten op de grond, die gegeten worden door cassowaries en andere vogels en bosgenootjes! We rijden verder richting Cape Tribulation en stoppen langs de kant van de weg, waar een riviertje stroomt. We stoppen hier om te kijken of we hier misschien wel krokodillen zien. Helaas niet, maar we zien wel wat anders. Er zitten hier namelijk tientallen krabben! Van groot tot klein en ze zijn in verschillende kleuren! Zwart, rood en zelfs fel groen met rood! Ook zitten hier Mud-Diggers, een soort van visjes met voorpoten. Heel grappig! Wanneer we onze weg vervolgen komen we langs Thornton Beach waar we een strand wandeling hebben gemaakt. Wederom een strand met mooie palmbomen.

De dag was toen nog steeds niet om, het was slechts 13:30 uur. Dus we hebben de Marrdja Board Walk gelopen. Je loopt langs de Oliver Creek en op het eind is er een mooi uitzicht over de Noah Creek. Er zijn erg bijzondere bomen en planten langs deze track te zien, die ook over mangroven gaat. Vervolgens zijn we aangekomen in het plaatsje Cape Tribulation, waar eigenlijk alleen maar een paar touroperators en hostels zitten. Stelt niet zoveel voor dus. Wel is hier wederom een boardwalk, de laatste, de Duwuji Board Walk. Hier hebben we eerst gepicknickt met bananenbrood. Ook deze track loopt door regenwoud, langs mangroven en komt uit op Mayall Beach. We hebben een stukje over dit strand gelopen en zijn daarna teruggelopen via een mangrove boardwalk. Onze laatste actie voor het avondeten was een wandeling naar de Kulki Lookout. We hadden hier een mooi uitzicht op Cape Tribulation Beach waar we even later ook nog even een kijkje hebben genomen. In de avond een stukje langs de straat gelopen omdat de slangen ' nachts de warmte van de straat opzoeken en daardoor makkelijk te spotten zijn. Na drie minuten lopen zagen we er al een! Wel twee meter groot. Helaas kwamen er twee auto's langs die er allebei overheen reden..... dit was de enige die we gezien hebben.

Woensdagmorgen, 28 juni, slapen we lekker uit na de vermoeiende dag van gisteren. Vandaag staat er niet zoveel op het programma, alleen de Mount Sorrow Ridge Walk. Deze berg is slechts 680 meter hoog en de track is zeven kilometer. Desondanks raden ze aan om hier de hele dag de tijd voor de nemen en absoluut niet later dan 10:00 uur te beginnen. Dat doen Tom en Loes dan ook niet. De eerste paar meter zijn ontzettend zwaar, maar dat ligt niet zozeer aan de track. We hebben al een tijdje geen berg meer bewandeld. Na tien minuten zijn we eraan gewend en kunnen we van het uitzicht genieten. Wat een mooie track is dit, echt wauw. Overal staan tientallen meters hoge bomen, Fan Palmen en Kokospalmen, het is echt een regenwoud. Prachtig. De bomen hebben meters lange en hele dikke wortels, ook boven de grond. Onder sommige wortels kun je zelfs doorlopen. Zodra we stijgen gebruiken we de wortels veelal als trapje. De hele bodem ligt er mee bedekt. Het pad zelf is trouwens erg smal en als er niet af en toe een strikje aan de boom zou hangen, zou je hier makkelijk verdwalen. Overal om ons heen is het groen, hangen lianen en liggen omgevallen bomen waar alweer nieuwe bomen op en langs zijn gegroeid en we worden omringd door enorme bladeren. We hebben echt het junglegevoel. Halverwege, na zo'n twee kilometer, roept Loes ineens: "Oh my god, Tom kijk!" Ik reageer niet, want Loes roept dit bij ieder besje en anders gekleurd blaadje. Ze blijft enthousiast roepen, dus ik besluit maar eens om te draaien. In een boom zat een Boy'd Forest Dragon, Hypsilurus Boydii onder de kenners (Boyd's Hoekkopagme in het Nederlands, worden we nog niet veel wijzer van dus Google het maar of wacht op onze foto's), van wel 50 centimeter groot op zo'n twee meter hoogte. Terwijl we hem van alle kanten bekeken en fotografeerden bleef het beestje stoïcijns zitten, alleen zijn ogen bewogen iedere keer naar waar wij stonden. Het beestje had dus dondersgoed onze aanwezigheid in de gaten en observeerde ons ook. Het reptiel had dezelfde kleur als de boom en dacht zeker onzichtbaar voor ons te zijn. Heel bijzonder om dit staaltje natuur van dichtbij te mogen aanschouwen. Wat een geluk hadden we vandaag weer. Niet veel verder werd het echt steil, we moesten ook echt klimmen met een touw wat er hing. Loes leek net Lara Croft aan het touw en het leek net het decor van Tombraider. Hoe hoger we kwamen hoe glibberiger het werd. Het was niet zwaar, maar duurde gewoon lang, omdat je moest oppassen dat je niet uitgleed. Eenmaal aangekomen bij de top was er een uitkijkpunt. Deze was nogal teleurstellend. Gelukkig hadden we gehoord dat we over het hekje moesten klimmen en tien minuten verder moesten lopen. We moest langs en over een spekgladde richel. 

Levensgevaarlijk! Allemaal glibberige rotsen waar je over heen moest klimmen en wel honderden bloedzuigers. Desondanks was dit het meer dan waard. Wat een fenomenaal uitzicht over de kustlijn en het regenwoud. Echt fantastisch. Na hier te hebben geluncht, vervolgden we dezelfde weg weer naar beneden. Het was wederom niet zwaar, maar ging door de gladheid wel een stuk langzamer dan de klim. We snappen nu waarom we hier de hele dag voor uit moesten trekken, want we hebben er in totaal 5,5 uur over gedaan. Na de track hebben we tot de avond niets meer gedaan. Na het avondeten zijn we met z'n twee op nachtsafari geweest. We hebben een van de eerder gelopen boardwalk nu in het donker gelopen, omdat 90% van de dieren hier 's nachts actief is, zoals slangen, spinnen, boomkikkers en possums. Helaas hebben we op een possum en wat spinnen na niet veel gezien. Al met al hebben we in Daintree National Park alle mogelijke wandelingen gedaan en hebben we volgens ons alles gezien. We hebben er dus alles uitgehaald!