De laatste dagen in de Filipijnen: met locals naar Malajon Island en als toerist naar Coron Island

4 april 2019 - Coron, Filipijnen

Na het paradijs van de Linapacan Archipel komen we op zondag 31 maart aan in het drukke en toeristische Coron op het eiland Busuanga. Nee het is heel verwarrend Coron Town ligt niet op Coron Island dat tegenover Busuanga ligt op een klein halfuurtje varen. Je ziet het prachtige en imposante Coron Island overigens liggen vanaf het plaatsje Coron. De omgeving van Coron staat bij scuba duikers vooral bekend om zijn vele Japanse en Amerikaanse oorlogsschepen die zijn gezonken tijdens de Tweede Wereldoorlog. In deze schepen is allerlei koraal en vele vissen te vinden. Daarnaast is het gewoon spannend. Helaas hebben wij de kennis en kunde nog niet om in wrakken te duiken en hebben we momenteel het geld (er niet voor over) en de tijd er niet voor om een cursus hiervoor te volgen. We zullen hier dus ooit en keer moeten terug keren, want het lijkt ons heel gaaf. Coron staat verder bekend als een toeristisch plaatsje met een heldere zee, mooie lagunes, meren, gebergten en riffen. Het wordt gezien als één van de mooiere plekken van de Filipijnen. Helaas weten veel mensen dat ook en is het dus enorm toeristisch. Wat ons betreft is en blijft Linapacan dan ook de mooiste plek van de Filipijnen, wat kan rust toch een belangrijke factor spelen in de mooiheid van een locatie.

Op maandag 1 april huren we een motor om naar Salvacion te rijden. In dit plaatsje willen we één nacht verblijven en een dagtrip doen naar Malajon Island. Malajon is zwart in het Filipijns dus het eiland wordt ook wel Black Island genoemd. Voordat we vertrekken gaan we eerst lunchen. We bestellen allebei een broodje hamburger, want daar hebben we allebei heel erg zin aan na al dat Filipijnse eten. Als Tom een hap van zijn broodje neemt, komt er een haar uit. Tom gaat naar de Balie en het meisje trekt echt een 20 centimeter lange haar uit de hamburger. Zo die is eruit zegt ze, en geeft de hamburger terug. Tom zegt: “die hoef ik niet meer”, waarop ze zegt “oké” en ze gooit het weg zonder een nieuwe te brengen. Verbaast kijken we haar aan en vragen we ons af of we een nieuwe te krijgen, maar nee hoor, service kennen ze niet. Pas na er een opmerking over te maken krijgen we een nieuwe. Ze deed er verder ook niet moeilijk over en begreep het, maar als je niks zegt, geven ze je dus ook geen nieuwe en hopen ze dat je er niet over begint. Echt typisch Aziatisch weer. 

Na de lunch vertrekken we naar Salvacion. De rit er naartoe is mooi en het is relatief rustig. We doen er zo’n twee uur over voordat we bij ons guesthouse zijn. Daar komen we aan de praat met een vrouw en we vertellen dat we hier zijn om Black Island te bezoeken. De vrouw zegt op haar beurt dat ze over drie dagen met een vriend naar San Isidro gaat. Een eiland vlak bij Malajon (Black) Island. Als we willen mogen we wel mee en dan zullen ze voor ons ook naar Black Island varen. We bedanken haar voor het aanbod, maar zeggen dat we donderdag naar Manila vliegen en dus niet meekunnen, vanwege de tijd moeten we morgen naar Black Island. Dan excuseert ze ons en belt ze haar vriend op die een boot heeft. Wanneer ze ophangt zegt ze dat ze de afspraak heeft verplaatst naar morgen, zodat we met z’n allen naar Black Island kunnen. Volgens haar is het hoe meer zielen hoe meer vreugde. Ook nodigt ze nog andere bekenden van haar uit en we zijn morgen in totaal met zo’n tien personen. Na het gesprek en wanneer we onze tassen naar onze kamer hebben gebracht, rijden we naar Ocam Ocam Beach. Hier is een mooi strand met blijkbaar heel veel homestays aan het strand, heel leuk. Als we dit vooraf hadden geweten hadden we hier overnacht en niet in het lelijke dorp Salvacion. We lopen het hele strand af, weer terug en bekijken hier de zonsondergang. In schemering rijden we terug naar ons guesthouse.

De volgende dag, dinsdag 2 april, worden we rond 09:00 uur opgehaald door de vrouw en haar zakenpartner, de eigenaar van de boot, Mr. M. Ja zo heeft hij zich echt voorgesteld en we weten  verder zijn echte naam ook niet. Het is enkele minuten rijden naar de boot en daar ontmoeten we de anderen. De dochter van Mr. M en haar verloofde Jack (een Engelsman), een andere dochter, wat vrienden van hun en nog een oma. Het is een familietripje en wij zijn hun gasten, terwijl we alleen de zakenpartner van Mr. M nog maar hadden ontmoet. Eigenlijk zouden de vrouw (we zijn haar naam vergeten - heel erg) en Mr. M met z’n tweeën naar San Isidro gaan. De vrouw heeft daar vijfentwintig jaar geleden een deel van het eiland goedkoop kunnen kopen. Nu het steeds drukker in Coron wordt en ook Black Island meer bekendheid krijgt, wil ze iets met haar eiland gaan doen. Accommodatie erop bouwen of het verhuren aan een investeerder Samen met Mr. M gaat ze kijken wat het beste is.

Het is nog geen 10:00 uur ‘s ochtends als we vertrekken met de boot en dat maakt voor Mr. M niet uit om ons allemaal al een biertje te geven. En zodra we het biertje op hebben, krijgen we direct een nieuwe. We komen na een half uur varen bij San Isidro aan. Mr. M en de vrouw hebben wat gesprekken met de lokale bevolking van het eiland en wij maken dus gebruik van de gelegenheid om het strand van San Isidro te verkennen. De kapitein hakt ondertussen een aantal kokosnoten van de boom af, heel lekker. Na een stop van zo’n uur, zijn ze klaar op San Isidro en varen we naar Malajon Island. Het eiland is heel anders dan de rest van de omliggende eilanden. Alle eilanden zijn relatief vlak en bestaan voornamelijk uit zandvlaktes, terwijl Malajon Island wordt gekenmerkt door een enorme zwarte berg, vandaar dus ook de naam. De berg van het “zwarte” eiland staat in mooi contrast met het spierwitte strand en wordt bijzonder mooi omringd door heel helder groenblauw water. Ja, we bevinden ons wederom in het paradijs. Een van de belangrijkste factoren van de paradijselijke omgeving is dat er naast onze boot, slechts één andere boot is met lokale toeristen. Heerlijk!

Terwijl we aan het varen waren heeft het bootpersoneel een lunch bereid, die we op het eiland nuttigen. Nu leren we eindelijk iedereen een beetje kennen en worden er leuke verhalen gedeeld. De lunch is erg lekker met verse vis, kip en veel groenten. Samen met Mr. M’s kinderen en aanhang gaan we de grot in. Er is hier een verkoelende waterbron, heel mooi, maar we springen er niet in, hebben we niet zo’n zin aan. We hangen zo’n twee uur op Black Island en vertrekken daarna naar North Cay. Op dit wederom mooie eiland, doen we ook niet veel meer dan foto’s maken en met elkaar praten. Jack vertelt dat dit eiland vijf jaar geleden tot aan de rotsblokken kwam. Het vlakke eilandje wordt door de stijging van de zeespiegel ieder jaar een paar meter smaller. Dat is echt heftig, want dat betekent dat over 10 jaar dit eiland niet meer bestaat. We zijn niet lang op dit eiland en varen terug naar Salvacion. We worden keurig teruggebracht naar ons guesthouse en vragen hoe veel ze van ons krijgen. Ze willen allebei helemaal niet hebben en lachen het weg, ze hebben een gezellige dag gehad en zouden toch al naar San Isidro gaan. Wauw, dat is echt wel wat hoor, een leuke dagtrip inclusief lunch en bier. Als we alleen al een boot met ons tweeën wilden huren zou dat ons € 40,- kosten plus de lunch en het entreegeld van Black Island er nog bij. Echt bijzonder, de gastvrijheid van deze mensen. We bedanken de vrouw en Mr. M voor de gezellige dag en Mr. M zegt dat we moeten oppassen in Manilla. Ja, het is een bijzonder en een tikkeltje vaag figuur, maar we denken wel dat hij het hard op de goede plek heeft. Vanaf het guesthouse rijden we meteen naar Coron, want we willen in verband met de veiligheid weer voor het donker thuis zijn.

Eenmaal in Coron gaan we meteen weer op pad, opzoek naar een eettentje en een tourorganisatie voor een Coron Island trip. We boeken de Ultimate Coron Island Tour, waarmee alle belangrijke bezienswaardigheden van Coron Island worden bezocht.

Woensdag 3 april worden we om 08:00 uur bij het restaurant waar we ontbijten opgehaald door de chauffeur van het bedrijf en afgezet bij de haven. Daar krijgen we een pakketje met daarin twee handdoeken. Wat een service dat we handdoeken krijgen voor deze trip. Het is een boot met dertig gasten aan boord, het is echt super toeristisch, maar we willen het toch zien. Een tour is dan onze enige optie, ja we kunnen een privé boot huren, maar dan kom je alsnog op dezelfde plekken met honderden boten.

Onze eerste stop is het Skeleton Wreck, een door brand gezonken vissersboot van 26 meter lang. We duiken hier het water in om te snorkelen. Er zwemmen heel veel vissen in het wrak en er omheen. Daarna gaan we naar Smith Point om te zwemmen. De derde bootstop is bij Green Lagoon. Zoals de naam al aangeeft dit is een lagune met helder groen water, heel mooi en omgeven door karstgebergte. Hier hebben we ook onze lunch, een uitgebreid buffet. We begrijpen echt niet hoe ze voor het elkaar krijgen om dit enorme buffet te bereiden in een minuscule keukentje. Heel erg knap! Aan boord komen we ook aan de praat met drie Arabische mannen, ze komen ook echt uit Saudie Arabië en het is heel interessant wat hun opvatting over de wereld is en vooral ook over hun eigen land. Ze zijn echt enorm aardig en hebben ons uitgenodigd in Saudie Arabië. We moeten nog maar zien of we gaan, maar we hebben er in ieder geval weer een bijzonder vakantieadres bij. 

Na de lunch gaan we naar de Twin Lagoon, klaarblijkelijk een van de hoogtepunten van de tour. Het is één van die Instagram momentjes en plekken waar alle influencers over schrijven. Het zou voor ons misschien ook een van de hoogtepunten van de tour zijn als we niet met twee honderd toeristen in hetzelfde water lagen en met tientallen boten er omheen. Nee dit is overduidelijk een overgewaardeerde plek.

De vijfde stop van onze tour is Barracuda Lake. Dit is voor ons het hoogtepunt, want het water is hier enorm helder. Je kan 30 meter diep naar de bodem kijken. Er zwemmen allemaal garnalen, meervallen, kreeften en andere zoetwatervissen, heel gaaf om te zien. Ook wordt het enorm warm hoe dieper je in dit meer gaat. Het water heeft verschillende thermolagen. Wij duiken vandaag niet dus kunnen het niet optimaal ervaren, maar als we Freediven kunnen we het een beetje voelen. Als we dit hadden geweten hadden we hier graag gedoken, maar nu kan het niet meer, omdat we morgen vliegen. Zoals jullie misschien wel weten mag je na een duik, de eerste 24 uur niet vliegen. “Helaas”, moeten we hier ook maar een keer voor terugkomen. Een ander voordeel van Barracuda Lake is dat niet iedere tour hier naartoe gaat, met andere woorden: er zijn hier weinig toeristen.

De zesde stop van vandaag is wederom één van de hoogtepunten van de tours rondom Coron: Kayangan Lake. Eenmaal aangekomen meren we aan bij een boardwalk. Vanaf daar moeten eerst een paar honderd meter naar de start van de klim, en dan een flinke berg oplopen en die weer naar beneden naar het meer. Bovenop de berg is een mooi en Instagram bekend uitzichtpunt. Wij zijn wat later op de dag dus er zijn slechts twee andere boten bij het meer. Gelukkig zijn er weinig toeristen, want anders viel ook deze locatie in het niets. Eigenlijk is het enige hoogtepunt van deze locatie het uitzichtpunt over de bergen en de zee. Het meer zelf is niet veel bijzonders.

De zevende en laatste bootstop van vandaag is Siete Pescados. Hier gaan we snorkelen en spotten wij een enorm grote Murene. Heel gaaf! We blijven eigenlijk alleen maar rondom de murene zwemmen want die is echt fascinerend. Vervolgens gaan we terug naar de haven van Coron en worden we teruggebracht naar ons guesthouse. In de avond gaan we bij een lokaal restaurant eten. We worden door iedereen aangekeken, want normaliter komt niemand buiten het toeristische deel. Het eten is spotgoedkoop en gigantisch lekker! 

Op donderdag 4 april slapen we uit, nemen we een laat ontbijt, pakken we de bus naar het vliegveld en vliegen we naar Manila. We komen daar aan en gaan linea recta naar ons hotel. We wilden het laatste stukje lopen, zodat de taxi niet om hoefde te rijden, maar dat mocht niet van de chauffeur. Het zou volgens hem te gevaarlijk zijn om hier te lopen, zelfs voor hem, kun je nagaan als ze twee niet Filipijns-uitziende mensen zien lopen met twee enorme rugzakken. Dat is de jackpot! In het hotel kunnen we ook eten en bestellen we ook een massage, een heerlijke afsluiting van onze vakantie in de Filipijnen. We hadden graag langer in de Filipijnen willen blijven, maar Lizan komt ons in Borneo opzoeken en arriveert daar over een week. Een nieuw avontuur waar we heel erg naar uitkijken.

1 Reactie

  1. Harriet:
    6 mei 2019
    Wat zijn jullie toch weer bofkonten dat mr. M. jullie meeneemt op de boot met een familietripje naar weer bijzondere plekjes!