Ubud: het culturele hart van Bali!

Woensdag 19 juni doen we lekker rustig aan en neemt Tom in de ochtend eerst een massage en Loes doet yoga. De massages in Bali zijn echt fantastisch, heel erg lekker en spot goedkoop. Voor nog geen vijf euro heb je een lichaamsmassage voor een uur.

Na onze ontspannende ochtend bestellen we rond 12 uur een grab-taxi naar Ubud, het culturele hart van Bali. De afstand van Kuta naar Ubud is slechts veertig kilometer, maar door het drukke verkeer doen we er ruim anderhalf uur over. In Ubud worden we afgezet bij ons homestay. De eigenaren van het homestay geven ons een heel vriendelijk ontvangst en we mogen zelfs een kamer kiezen. We kiezen voor de kamer met een grote veranda ervoor en een bamboebank. Daar zien we ons wel lekker zitten. Het stel komt meteen kennismaken en samen een kopje thee drinken, echt heel leuk!! In de middag lopen we even over de markt en Loes wil een paar oliën hebben. Alles moet worden onderhandeld, want eerst is het één flesje voor 200.000 rupiah en uiteindelijk lopen we met twee flesjes voor 100.000 rupiah weg. De verkoper smeekte of we wat wilden kopen voor goede karma. Na het betalen tikte hij met het geld eerst alle andere producten aan voor goede karma. Volgens de mensen van ons homestay was dat een echt ritueel en geen verkooptruc. Bij elk eerste verkocht product moet je het geld op alle andere producten aftikken. Van de markt liepen we naar het tegenover gelegen Ubud Palace. Vervolgens kwamen Henk en Irma, die rondom Ubud hadden gefietst onze accommodatie even bekijken. Helaas moesten ze wegens parkeergebrek meteen al weer weg en konden we geen koffie drinken. ‘s Avonds zijn we uit eten geweest bij een pizzeria waar Tom zes jaar geleden al was geweest. Hij had hier toen een hele lekkere pizza gehad die niet op tomatensaus, maar op currypasta was gebasseerd, zo lekker! Loes vond het ook heerlijk! Het zaakje zat er nog steeds en was alleen twee keer zo groot geworden nu.

Onze tweede dag in Ubud donderdag 20 juni huren we een scooter en gaan we eerst langs het Heilige Apenbos in Ubud. Dat vinden we best spannend, want we hebben veel verhalen gehoord over deze beruchte brutale apen. Zo is een vriend van Tom hier door een aap gebeten en bestelen ze heel veel mensen. We laten daarom alles in onze scooter liggen en gaan licht gespannen het bos in. In het bos zijn een aantal tempels. Overal rondom de tempels lopen aapjes! Ze klieren met elkaar en kijken aandachtig naar de bezoekers van hun bos. Er is een vijvertje in het park en drie apen spelen een soort van apenkooi om het vijvertje heen. Het is heel grappig om te zien omdat ze elkaar keihard aan de poten trekken en het water in duwen! De apen zijn hier heilig en daarom dus ook beschermd. Wel lopen er een aantal rangers rond om de boel in het gareel te houden. We vinden het prachtig! Wat een leuk bos! We zijn niet een keer aangevallen en hebben al onze spullen nog. Kortom het valt reuze mee! We verlaten het apenbos en gaan lunchen bij Dirty Duck, een bekend restaurant met hun gefrituurde eend. Het restaurant en de tuin waren heel mooi aangekleed, maar het eten vonden wij tegenvallen. Vervolgens zijn wij naar Goa Gajah gereden, een heilige grot. Op de parkeerplaats stonden vrouwen sarongs te verkopen. Ze gaven aan dat we zonder sarong niet binnenkwamen en we er één moesten kopen. De meeste toeristen kopen er één terwijl het bij de ingang van de grot wordt verstrekt. We hebben de dag afgesloten met een lekker massage waar we uitkeken over de rijstvelden en kregen een rozenbad met kruiden na. Een heerlijke afsluiter van de dag.

De volgende dag, vrijdag 21 juni, zijn we met de scooter richting het noorden gereden. Via de bekende Tegallalang Rijstterrassen, waar we niet hebben gewandeld, want alles was net geoogst, zijn we naar Gunung Kawi gereden. Een tempel waar hele mooie grote standbeelden in de rotswanden zijn gehouwd. Hier zijn veel souvenirskraampjes waartoe we ons laten verleiden tot het kopen van een Barong (Hindoestaanse Beschermer), een broek voor Loes en een sarong. Natuurlijk wordt er flink afgedwongen, want ze beginnen zoals gewoonlijk met absurde bedragen en uiteindelijk loop je met een koopje weg. Het spel waar we met de dag beter in worden! Na de Gunung Kawi rijden we naar Pura Tirta Empul wederom een tempel, maar hier heeft men een heilige waterbron, waar men een zuivering kan ondergaan. Onze laatste stop van vandaag is de Tukad Cepung waterval. Een waterval dat omringd wordt door grotten, het aanzicht is mooi, maar de waterval zelf is gemanipuleerd door dammen en gegraven watergeulen. Mensen staan hier in de rij voor het perfecte Instagram plaatje dat in het echt lang niet zo mooi is als de Influencers doen laten geloven. Daarna is het nog een uurtje terug naar Ubud.

Op zaterdag 22 juni gaan we dan voor het eerst echt iets nuttigs doen tijdens ons verblijf in Azië. We gaan op een Balinese kookcursus. Na het ontbijt worden we opgehaald en maken we kennis met ons team dat in totaal uit vijf personen bestaat. Onze eerste stop is de lokale markt buiten Ubud waar de lokale bevolking hun inkopen doet. We krijgen hier tekst en uitleg over allerlei Indonesische specerijen, groenten en andere ingrediënten, zo gebruiken ze vier verschillende soorten gember. Die allemaal bij elkaar in eenzelfde bak liggen, je moet echt het verschil weten wil je het juiste meenemen. Ze ruiken en smaken ook allemaal anders. Wij wisten niet dat er zoveel verschillende soorten gember waren. Daarna rijden we naar een rijstveld, waar drie oude vrouwtjes aan het werk zijn. Ze maken het rijstveld schoon, omdat het irrigatiesysteem niet verstopt mag raken. Het is heel zwaar werk, want ze zijn continue voorover gebukt en op de een of andere manier zijn het altijd vrouwen die dit werk doen. We krijgen hier uitleg over het hele proces van het produceren van rijst, het belangrijkste product in de Indonesische keuken. Niet alleen produceren ze rijst voor het koken en eten, ook wordt veel gebruikt voor het offeren aan de goden. Daarom leren we direct na binnenkomst  bij onze kookcursus eerst om een offeringsmandje te maken van een jong kokosnootblad. Het mandje moeten we aan elkaar hechten met houten stokjes en daarna vullen met verschillende bloemen en pandanblad.

Dan begint de cursus echt. Met ons vijven moeten we ieder een aantal producten snijden. We leren pindasaus maken, sambal, en vissaté, nog een heleboel andere gerechten en we krijgen les over hoe je rijst stoomt. Eerst moet het minstens tweeënhalf uur weken en en vervolgens duurt het nog vier uur, dat we dus nooit doen. Ook leren we hoe je heerlijke kue Dadar maakt, Lizans lievelings dessert. Na het ploeteren in de keuken mogen we deze heerlijke maaltijd natuurlijk ook proeven! We kunnen weer trots op onszelf zijn. We kregen ook een receptenboekje mee naar huis. In de middag voelen we ons allebei niet heel erg lekker, dus doen we niet zo veel. We slenteren een beetje door Ubud.

Zondagochtend 23 juni wandelen we in de ochtend eerst de Campuhan Ridge Walk, een wandeling langs rijstvelden en een mooi dal. Wij vinden het niet zo fantastisch, maar het is een iconische wandeling van Ubud dus wij doen het. Het is bekende plek voor Instagramfoto’s. We denken dat wij al te veel van Indonesië hebben gezien en dit soort rijstveldjes niet meer bijzonder vinden. Maar we kunnen ons voorstellen dat de mensen die niet van de gebaande paden gaan, dit heel mooi vinden. Onderweg stoppen we voor een koffie en een sapje en genieten we van de rust en de groene oase van rijst. Na de wandeling moeten we ons melden bij een huis iets buiten Ubud, want we krijgen een training “sensuele koppel massage”. Ani heeft drie massagesalons in Ubud en is echt een hele goede masseuse. Ze legt alles heel goed uit en doet het ook voor! Het is een mix van een Balinese en Zweedse massage gecombineerd met liefde. Ze heeft deze massagetechniek zelf ontwikkeld. Het is heel leerzaam en volgens Ani zijn we heel talentvol en leert ze zelfs wat van onze passie.

Voor het afgeven van onze vingerafdrukken en het maken van een pasfoto moeten we ons op maandag 24 juni samen met onze immigratie-agent Ketud, melden bij het immigratiekantoor. Na deze snelle afhandeling zijn we naar het hotel van Henk en Irma gereden. Na even te hebben gekletst zijn we samen naar het “oorlogsmuseum” in Denpasar gegaan. Ze hadden hier goede verhalen over gehoord en als Nederlander zou je hier moeten zijn geweest om over onze brute geschiedenis in Indonesië te leren. De buitenkant van het museum was een heel mooi gebouw, maar het museum zelf was niet echt bijzonder. Er was weinig in het Engels en veel leerden we er niet van. We moesten er alle vier wel een beetje om lachen. Daarna zijn we naar een warenhuis geweest, wat ook heel goed moest zijn. Daar aangekomen bleek het echt een waardeloos warenhuis te zijn, ze verkochten echt alleen maar troep! Gelukkig was het geen weggegooide dag, want we hadden onze administratieve plicht weer gedaan en het was wederom heel gezellig met Henk en Irma. Vanaf Denpasar reden wij weer terug naar Ubud en Tom’s oom en tante gingen terug naar hun hotel in Kuta.