De imposante grotten van Phong Nha Khe Bang National Park

Na een nachttreinreis van negen uur komen we op vrijdag 28 september vroeg in de ochtend aan in Dong Hoi. De bedden lagen prima en de reis was mooi rustig, dus we komen gelukkig alledrie uitgerust aan. Vanaf daar pakken we een taxi van 45 minuten naar Phòng Nha stad. En dat voor nog geen tien euro, zo belachelijk goedkoop is een taxi in Vietnam.

In Phòng Nha stad scoren we eerst een ontbijtje en daarna huren we een scooter om de omgeving te verkennen. Phòng Nha Khe Bang ligt tegen de grens met Laos en is erg bergachtig. En jawel in die bergen zitten hele diepe grotten èn precies, daarvoor zijn we hier. De eerste grot die we bezoeken is ook meteen de grootste: Paradise Cave. Althans de grootste die bereikbaar is voor ons. De allergrootste grot ter wereld ligt namelijk ook in dit gebied: Hang Son Doong. Deze grot is zo groot, dat er een rivier stroomt en zelfs een tropisch regenwoud in de grot groeit door de zon die door de zinkgaten naar binnen schijnt. Het is pas in 1991 ontdekt en sinds 2014 mogen er toeristen naar binnen. We wilden hier heel graag naartoe, maar het is een expeditie van zeven het kost 5000 Amerikaanse Dollar per persoon. Nee bedankt, wij wachten nog wel even!

Maargoed, aangekomen bij de parkeerplaats van Paradis Cave is het nog een lange wandeling omhoog tot de ingang van de grot. Langs het wandelpad zien we een grote en vooral mooie wandelende tak. Wauw, dit hebben we nog nooit in het wild gezien Echt bijzonder!

Paradise Cave is echt gigantisch groot. We kunnen ongeveer een kilometer de grot inlopen, maar de grot zelf is veel dieper: 31 kilometer. Het is helaas erg druk en toeristisch in de grot, maar mooi is het zeker wel. De doorgang is 150 meter bij 100 meter. De ingang daarentegen is erg klein, en van buitenaf verwacht je absoluut niet zo’n enorme grot. Dit is tevens de enige ingang van het stelsel.Ook zijn er enorme calcietstructuren, een kegel is wel zestig meter hoog.

Daarna zijn we met onze scooters naar de Dark Cave gereden waar je alleen naar binnen kon als je een activiteit boekte. Dit deden we! Eerst gingen we met een kabelbaan de rivier over. Vanaf daar zwommen we naar een plateau en liepen we de grot in. We kwamen bij een modderpoel uit, waar we een modderbad konden nemen. En daarna liepen we weer terug. Het viel echt heel erg tegen: het was niet mooi en niet echt leuk. De activiteiten waren een beetje lafjes en de gids sprak geen woord Engels. We zijn daarna weer terug gereden naar Phòng Nha stad en hebben de bus naar Hué gepakt. Het was maar een korte busrit van drie uurtjes, maar de chauffeur was weer een drama. Slingeren, toeteren en het diepte punt was dat hij een waterbuffel aanreed. Ja je leest het goed, een waterbuffel. Hoe kun je een langszaam overstekend beest aanrijden, terwijl je zelf maar 80 rijdt. Iedereen zag hem oversteken behalve de chauffeur zelf. De knal van het ongeluk met het zeshonderd kilo zware beest was enorm. Het was echt heel zielig, het die maakt een soort van koprol en strompelde daarna verder. Die is niets meer waard en zal wel worden afgemaakt. De buschauffeur stop en kijkt ongeveer vijftien minuten naar zijn bus. Karma: de halve voorkant is kapot. De bijrijder en de chauffeur durven ook nog te zeggen dat het de schuld van de buffel was en vertellen het een beetje lachend. Het merendeel van de bus daarentegen is boos. Gelukkig komen we uiteindelijk toch nog veilig in Hué aan.