De ontmoeting met Peter en de hereniging met Erik

In de avond van ANZAC-Day gingen we eten in een parkje en tijdens het opruimen kwamen we aan de praat met Peter en Debbie, twee vrienden die daar aan het sporten waren. Na ons gesprek bood Peter aan dat we de nacht wel mochten doorbrengen op zijn grond en van de badkamer gebruik mochten maken. We gingen natuurlijk graag op dit aanbod in en de hele avond hebben we met Peter doorgebracht. Wat een bijzondere man is dit en ereburger van Mongolië, omdat hij veel voor de toerisme van dit land heeft betekend. Als professioneel fotograaf heeft hij een fotoboek met tekst en uitleg over het land gemaakt om het toerisme aan te trekken. Overal in huis heeft bij kunst hangen en hij verzameld vooral collecties van Nomaden en stammen. Zo heeft hij veel van de Amerikaanse Indianen stammen, de nomaden in Centraal Azië en de rendiervolken in Noord-Azië. Zijn foto’s zijn prachtig en hij komt op de meest afgelegen plekken ter wereld. Wat een inspiratie geeft deze man ons! De hele avond hebben wij ons dus wel vermaakt.

Op donderdag 26 april ging de auto naar de garage. Ze hadden slechts twee veren in plaats van vier veren geleverd, dus moesten we nog een dag wachten. We mochten van Peter nog een nacht blijven en hij vroeg of Tom hem de volgende dag dan even kon helpen met een trap maken en plaatsen. Naast fotograaf is Peter in de maanden dat hij niet reist aannemer. Natuurlijk geen probleem, we moesten toch wachten op onze auto. De trap maken was een akelige klus, alle treden moesten worden uitgebeiteld en ik had allemaal blaren op mijn handen. Toch was Peter tevreden, want daarna bood hij Tom een baan aan. Na de klus was de auto klaar en konden we gelukkig de autoregistratie verlengen. Net op tijd, want de volgende dag was het verlopen. Dan hadden we de auto voor een jaar. We rijden in de avond naar Sydney of eigenlijk naar Woy Woy, 80 kilometer voorbij Sydney. We gaan op bezoek bij het nieuwe huis van Erik, precies een jaar na aanschaf van onze auto is hij terug waar het allemaal begon!

We zijn dolenthousiast om Erik weer te zien, op de weg er naar toe komen we langs de Krispy and Kreme en halen we een hele doos speciale donuts. Een van de twee gemeenschappelijke interesses van Erik en Loes. Erik is ook mega enthousiast en heeft allemaal lekkere dingen en bier in huis gehaald. Erg bijzonder, want een jaar geleden dronk hij niet. Nu sinds het nieuwe jaar wel, waar de meeste mensen stoppen, begon hij. We praten de hele avond en nacht en Loes en hij kijken drie horrorfilms, nog één van hun gemeenschappelijke interesses. De volgende dag zijn we aardig brak en doen we niet veel meer dan verhalen vertellen, filosoferen en films kijken. De zaterdag vliegt voorbij en zondagmiddag vertrekken we alweer terug naar Goulburn waar Tom deze week Peter helpt met een paar klussen.