Lange reisdag naar Bali en ontspannen tijdens Nyepi

Vandaag, donderdag 6 maart, staan we om 06:00 uur op, want we vliegen om 08:30 uur van Ambon naar Bali. Na het ontbijt, drie hele vette pannenkoeken met chocoladepasta, lopen we naar het vliegveld. Op het vliegveld moeten we eerst langs de beveiliging die ervoor de sier staat. Er is een lopende band met een röntgenapparaat om koffers en tassen te scannen, maar deze is niet in gebruik en de vijf beveiligingsmedewerkers laten iedereen zonder te controleren er langs. Best een eng idee als je bedenkt dat de Molukken regelmatig doelwit zijn van terroristische acties en onenigheden tussen religies.

In de rij van het inchecken worden allerlei laatkomers van andere vluchten voorgelaten. Indonesië geldt dus dezelfde regel als in Vietnam: te laat komen wordt beloond. Dan lopen we naar de gate, waar we worden aangetikt door iemand en ons groet. We kunnen hem niet direct voor onze geest halen, maar hij heeft een bekend gezicht. Hij zegt direct: “from Saparua” en het blijkt de beveiliger van het hotel te zijn waar wij twee nachten verbleven. Wij waren de enige buitenlandse gast, dus waarschijnlijk hebben we indruk op hem gemaakt.

Dan vertrekken we vanuit Ambon naar Bali. Helaas is de vlucht niet rechtstreeks, maar vliegen we over Makassar en Surabaya. In Makassar is het slechts een stop van een half uur en moeten we in het vliegtuig blijven zitten. Er worden alleen passagiers afgezet en opgehaald en vertrekken daarna naar Surabaya. In deze plaats hebben we een tussenstop van drieënhalf uur, dus moeten we ons even zien te vermaken. Gelukkig is het groter dan ren gemiddeld Indonesisch vliegveld, maar alle winkeltjes hebben we binnen een half uur wel gezien. Vlak voor het boarden blijkt dat onze vlucht een uur vertraging heeft, kan er ook nog wel bij. Uiteindelijk vertrekken we naar Bali waar we een klein uurtje later aankomen. De totale vliegtijd was drie uur, maar het heeft ons een lange reisdag gekost.

In Bali kennen we inmiddels de weg, dus we besluiten alle taxichauffeurs te negeren en lopen het kleine afstandje. Heeft ons toch weer 200.000 rupiah bespaard in vijf minuten. Onderweg eten we wat bij een warung, een streetfoodtentje. Het is heel simpel, maar super lekker en dat voor samen drie euro. We hebben witte rijst, kroepoek, gegrilde kip en gegrilde aubergine. Ja de eetcultuur is nu al beter dan in zowel Raja Ampat als op de Molukken. Aangekomen in ons hotel arriveren we in een oase van luxe, voor ons althans. Het is super schoon, een hele warme douche (met massagestraal), een heel comfortabel bed, lakens, overal lampknoppen, een föhn, elektriciteit op elke benodigde plek, een televisie, een spiegel waarin je jezelf daadwerkelijk kan zien (twee zelfs), een toilet dat je door kan spoelen door middel van een knop in plaats van een emmer water, toiletpapier, moeten we nog even doorgaan? Er is zelfs een koelkast. Waarschijnlijk voor iedereen in Nederland de normaalste zaak van de wereld, maar wij zijn er heel erg blij mee! Als klap op de vuurpijl heeft het hotel ook een spa met massages die we hebben geboekt voor morgen. Nou denken de meeste van jullie die al op Bali zijn geweest, waarom zou je een massage boeken? Het stikt op Bali van de massagesalons. Nou, daar hebben wij een verklaring voor.

Tom en Loes zouden Tom en Loes niet zijn als het eens normaal zou verlopen. Op de dag dat wij in Bali zijn is het Nyepi, de dag van de stilte. Het is een Hindoestaanse feestdag die jaarlijks plaatsvindt op de nieuwjaarsdag van de maankalender van het eiland. Dit jaar valt Nyepi op donderdag 7 maart en duurt van 6 uur 's ochtends tot de volgende dag om 6 uur 's ochtends. Op deze dag van absolute stilte zijn er geen activiteiten, geen werk, is er geen verkeer, wordt er geen vuur aangestoken en is er geen amusement. Men moet binnen blijven om te mediteren en te vasten, zonder harde geluiden en seks. Het is de bedoeling dat de kwade geesten denken dat Bali verlaten is. De stilte en het niet gebruiken van lichten is om de boze geesten die toch nog overvliegen in de waan te brengen dat Bali er niet is. Ze kunnen dus niet op het eiland komen, want wat niet zichtbaar en hoorbaar is, bestaat niet. Alle winkels, scholen, banken en andere instellingen zijn gesloten en de lichten blijven uit. Zelfs het vliegveld is gesloten. De toegang tot het eiland Bali wordt dus ontzegd en dat verklaard dus ook waarom wij geen vlucht op 7 maart konden boeken. Toeristen moeten in hun hotel blijven en mogen ook geen licht naar buiten laten schijnen. Onze ramen zijn dan ook afgeplakt met zwarte folie. De voordeuren van het hotel zijn dicht en we kunnen niet de straat op. Voor de meeste mensen zou dit een verloren dag in hun vakantie zijn, maar wij zien het positieve ervan in en gebruiken deze dag om optimaal uit te rusten en te ontspannen. De afgeplakte ramen zien wij ook als pluspunt. Waar geen licht naar buiten kan, kan ook geen licht naar binnen. Lekker uitslapen dus! Het personeel in ons hotel werkt wel gewoon overdag. Althans er zijn geen check-in en check-out mogelijk, maar het restaurant is wel open tot 18:00 uur. In de avond kunnen de kwade geesten dus alsnog het eiland niet vinden. Ons hotel heeft dus een spa en de massagesalon is boekbaar. Nyepi is dus de reden dat wij dit hebben geboekt, een massage van welgeteld 120 minuten. Oh, heerlijk wat hebben wij zin aan deze dag en oh wat hebben we zin aan Nyepi. In de avond is de bar gesloten, maar gelukkig hebben wij wel een koelkast op onze kamer. We halen dus vandaag nog gauw een paar biertjes, want alle winkels zijn morgen dus ook dicht.

De dag van de stilte is aangebroken, maar we merken er weinig van. Het enige wat merkbaar is dat internet en tv in heel Bali niet werkt. De toeristen in het hotel liggen gewoon aan het zwembad of ontbijten in het restaurant. Alsof het een normale dag is horen we de geluiden van schuivende stoelen, klinkende glazen en vallend bestek. Ook maakt het personeel onze kamer schoon. Wij gaan ondertussen ontbijten en kunnen uit heel veel kiezen. Wij kiezen beiden voor een stokbroodje met gepocheerd ei, gegrilde tomaat, hollandaisesaus en gegrilde kip. We krijgen er filterkoffie bij (dus geen koffie tubruk), verse jus d’orange, croissantjes, chocoladebroodjes, toast en zelfs verse fruiten. Zeer compleet dus en voor ons is het echt een feestmaal vergeleken met het droge brood op de Molukken. Wat kan een mens na een maand soberheid, normale dingen toch ineens als luxe beschouwen en waarderen! Wij vinden het in ieder geval geweldig zowel het eten als de hotelkamer. Serieus op internet lazen we recensies over dit hotel, over het algemeen vrij goed, maar er waren af en toe een paar slechte recensies. Wat kunnen mensen toch zeuren om helemaal niks, bijvoorbeeld er is geen conditioner in de douche, er is een beperkt aantal cocktails on de bar beschikbaar of het eten is simpel. Simpel eten? Nee het is geen Michelinrestaurant, maar er is keus uit burgers, pizza’s, pasta’s en een grote Aziatische kaart, voor iedereen wat dus. En alles wat wij hebben geproefd had smaak. En dan te bedenken dat alles onder de vijf euro is, man waar klagen mensen over. De mensen in de westerse wereld zijn te verwend en verpest. Zo’n dag van de stilte zou wat dat betreft goed zijn in Nederland, misschien dat we met z’n alles dan iets meer leren waarderen.

Dan is het 12:30 uur onze twee uur durende hot-stone-massage staat op de planning. De meeste saunagangers en andere massagegenieters kennen deze massagetechniek wel, maar voor de rest zullen we het nog even uitleggen. Men maakt gebruik van basaltstenen, vulkanische stenen met hoge dichtheid, die goed warmte vasthouden. Bij gebruik hebben de stenen een temperatuur van zo’n 45 graden. Eerst wordt met de handen gemasseerd en daarna met de hete stenen. Op specifieke punten van het lichaam worden de stenen neergelegd en andere stenen worden door de masseuse gebruikt om de spieren te masseren. Kortom, heerlijk dus!

Bij binnenkomst moeten we ons eerst omkleden en krijg we een sarong. We moeten gaan zitten met onze voeten in een warm bad. Ze gooien Balinese bloemen, ananas, limoen en allerlei kruiden in het voetenbadje en beginnen onze voeten te wassen. Ondertussen leggen ze stuk voor stuk uit waar ieder product goed voor is. Ze geven zelfs heel duidelijk aan wat de procedure is en vragen bij alles wat we willen. Welke olie, de sterkte van de massage, noem maar op. Na het voetenbad mogen we gaan liggen op op de massage tafel. Eerst is onze achterkant aan de beurt, daarna onze voorkant en tot slot ons hoofd. Ondertussen dommelen we allebei een beetje weg, wat genieten is dit. Na twee uur zijn we helemaal tot rust gekomen en gaan we lunchen. We vragen of we nog een gezichtsmassage kunnen krijgen vandaag, maar helaas is het volgeboekt. Iets voor zessen gaan we avondeten, want om 18:00 uur kunnen we voor het laatste wat bestellen. Om 19:00 uur gaat de zon onder en gaan ook alle lichten uit in het hotel. Nieuwsgierig loopt Tom om 21:30 uur naar beneden en het is echt pikkedonker. Direct wordt Tom gevraagd of hij zijn telefoonlamp uit wil doen. Ook is het heel erg stil. Best bijzonder zo’n dag als vandaag, maar voor ons heel erg lekker. Zo gaan we lekker uitgerust naar de Filipijnen en hebben we mooi al onze reisverhalen kunnen bijwerken.