Litchfield National Park

Vandaag, woensdag 26 juli, waren we al om 07:00 uur bij de Cascades om te ontbijten. Er was helemaal niemand en het enige wat we hoorden waren vogeltjes en een paar waterbuffels. Na dit heerlijke begin van de dag, reden we naar de Wangi Falls. Twee prachtige watervallen die neerkwamen in een hele mooie waterpoel. Weer waren we de enige bezoekers. In het bos om de watervallen, hingen wel duizenden vliegende honden. Op een van de informatie borden stond een grappig verhaal. Vliegende honden hangen altijd ondersteboven aan de boom. Ook wanneer ze bevallen. De baby komt eerst met z'n hoofd en dan met de rest van z'n lijf uit de moeder. Wanneer hij dat doet, vangt de moeder hem snel op met haar vleugels, anders valt hij op de grond! We maakten een wandelingetje om de waterval en toen we terug kwamen bij het begin, waren er een heleboel mensen. Goede keuze dus om er zo vroeg te zijn.

Vervolgens reden we langs de Tjaetaba Falls. Vanaf de parkeerplaats liepen we langs de Greenant Creek en heel mooi tropisch moessonbos, met veel bamboe, naar de Tjaetaba Falls toe. We komen uit bij een hele mooie waterval met aan de top een rustig stroompje die als een trapje steeds iets naar beneden valt tot die uiteindelijk in een hoge waterval gerecht komt. Daarna rijden we weer naar een waterval toe, de Tolmer Falls. We lopen langs een diepe  kloof met veel verschillende planten langs de stijle rotswand. Een rivier valt via een waterval in een grot. We lopen een stukje verder en zien het water uit de grot komen, waarna het van een nog grotere waterval langs enorme rotswanden naar beneden valt! Beneden is een prachtige ommuurde kraakheldere waterpoel met hier en daar grotten in de rotsen. Deze grotten worden bewoond door zeldzame vleermuissoorten zoals de Ghost Bat en de Horseshoe Bat. Deze worden beschermd, en daarom mag je helaas niet bij de grotten in de buurt komen. Terug in de auto zetten we koers naar de Tabletop Swamp, een grote waterplas waar heel veel bijzondere vogels zitten.

Daarna begint de echte pret bij de Buley Rockhole. We hebben hier heerlijk gezwommen en zijn helemaal stroomafwaarts gegleden via kleine watervalletjes en diepe waterpoeltjes. Heerlijk verfrissend in de hete zon. Een paar kilometer verderop waren de Florence Falls, onze volgende stop. Twee prachtige brede watervallen die met enorme hoeveelheden water naar beneden vallen. Er zijn heel veel mensen aan het zwemmen onderaan de waterval, dus we besluiten morgen weer te komen en maken onze weg naar de camping. We hebben een prachtig plekje met een vuurkorf. Terwijl Tom kleine onderhoudsklusjes aan de auto deed, zocht ik hout voor het vuur van vanavond. Daarna gingen we zitten, openden we ons flesje wijn, die we al een hele lange tijd niet gedronken hadden vanwege het alcoholverbod in bepaalde plekken in de Northern Territory, en genoten van het niks doen.

De volgende ochtend staan we heel vroeg op om hopelijk als eersten en enigen bij de Florence Falls te zijn. Het vroege opstaan had geloond. Er was nu gelukkig niemand en we hadden het rijk voor ons alleen. Na de korte wandeling namen we de tijd voor een ontbijtje aan de rivier en reden vervolgens naar de Magnetic/Kathedral Termite Mounds. Hier stonde enorme termietenheuvels met een uitschieter tot zes meter. Het leuke was dat er veel informatieve bordjes langs de nesten stonden met leuke weetjes. Zo zijn termieten blind en hebben ze een soort van ingebouwde kompas in hun lichaam. Hierdoor kunnen ze enorme nesten in de vorm van kathedralen bouwen die altijd op een bepaalde wijze naar de zon wijzen. De andere kant staat daardoor altijd in de schaduw, waardoor hun voedsel altijd gekoeld blijft. Een ander feitje is dat ze hun nesten zo hoog bouwen om zich te beschermen tegen paddestoelen, bacteriën en tegen de overstromingen tijdens het regenseizoen. Erg leuk deze feitjes, slimme insecten en eigenlijk ook best wel fascinerend. We verlaten het park hierna rond 10:30 uur en rijden naar Katherine.