Bloomfield Track, Cooktown en de weg terug richting de bewoonde wereld

Vandaag donderdag 29 juni wederom we heerlijk wakker in het Daintree National Park. Het is heerlijk wakkker worden in de natuur. Het ruikt en voelt er gewoon anders dan in de bewoonde wereld. We hebben alles in het park gedaan dus pakken de auto in voor een vertrek. We besluiten om niet met de veerpond terug te gaan over de Daintree River, maar om het park vis het noorden te verlaten over de Bloomfield Track. Een Fourwheeldrive route richting Cooktown. Een fantastische route door een ongerept stukje tropisch regenwoud. Onderweg moeten we riviertjes en beekjes door, maar dat kan onze ouwe reus met groot gemak aan. Na een tijdje rijden komen we aan in Wajul Wajul, een klein dorpje waar veel Aboriginals wonen. Ook is hier een waterval, de Bloomfield Falls. Bij de waterval zien we een krokodil op een rots zonnebaden. Onze tweede krokodil, maar dit is een zoetwaterkrokodil. Minder groot, minder agressief en minder territoriaal. Hij geeft niks om onze aanwezigheid en blijft heerlijk liggen. Vlak voorbij Bloomfield spotten we weer een zoutwaterkrokodil. Deze is ruim vier meter en is toch echt een moordmachine vergeleken bij die zoetwaterkrokodil. Gelukkig zit er tien meter hoogte verschil tussen ons en de rivier.

Aan het einde van de Bloomfield Track, komt er ook een einde aan het Daintree National Park. Heel vreemd om de overgang van regenwoud naar dorre droogte te zien. Ook worden we opgeschrikt door twee enorme zwarte bergen. Black Mountain National Park, Zwart van alle granieten rotsen. Deze liggen er al 260 miljoen jaar en men heeft geen idee waar dit vandaan komt, of hoe dit ontstaan is. Vanaf hier is het nog maar even naar Cooktown. In dit plaatsje kwam onze grote vriend voor het eerst aan land in Australië, nadat hij 48 dagen vast zat in het rif. We zijn hier naar een mooi uitzichtpunt geweest, maar verder was er niet veel te doen. Vanaf hier hebben we 260 kilometer gereden naar Mount Molloy, waar we hebben overnacht.