Magnetic Island

We staan vandaag, maandag 12 juni, op tijd op, want we willen zo vroeg mogelijk naar Magnetic Island en om 08:00 uur pakken we de veerpond. Na een overtocht van 20 minuten komen we aan in het haventje van Maggie, zoals de Aussie's Magnetic Island liefkozend noemen. Vanaf hier kunnen we de bus pakken naar ons Base Hostel in Nelly Bay, maar om economische redenen nemen we de benenwagen. Het is slechts een halfuurtje lopen en we hebben toch allebei alleen onze dagrugzakken bij ons. Ook Magnetic Island hebben we weer perfect gepland aan de hand van diverse weersvoorspellings-apps, het is vandaag stralend weer en de zon brandt al om 09:00 uur in de ochtend. We kunnen pas om 14:00 uur inchecken, dus we gooien onze tassen in de bagageruimte en besluiten een scooter te huren. Hartstikke gezellig met z'n tweeën op zo'n ding en een heerlijk windje als je rijd.

Onze eerste stop is de Fort Track, een wandelpad na ruïnes van barakken, bunkers en kanonnen uit de Tweede Wereldoorlog. Toch is dit niet de hoofdreden dat wij deze track lopen. Langs dit wandelpad worden namelijk regelmatig koala's gespot. En dat willen Tom en Loes natuurlijk graag zien. We starten vol goede moed met de track en na drie kwartier en wat omwandelingen van het pad af arriveren we bij de bunkers. Helaas hebben we geen koala's onderweg gespot. We moeten een paar steile trappen omhoog om bij de bunkers te komen. Vanuit hier hebben we prachtige uitzichten over het eiland en alle baaien. Logisch dat men deze locatie hiervoor heeft gekozen. Na een rondje langs de verschillende bunkers, kanonnen en uitkijkpunten te hebben gelopen, moeten we weer terug over hetzelfde pad als we omhoog kwamen. Weer staan de wildlife lenzen weer op scherp en na enkele meters zien we de eerste koala. Tada, ze zitten er dan toch. En het is alsof er een koala over de dam is, want er volgen er meer. Nummer twee en drie komen na enkele meters ook tevoorschijn. Ook al hebben we deze beestjes al vaker gespot, het blijft leuk om deze schattige zachte beertjes te mogen aanschouwen (al blijken koala's alles behalve lief te zijn). Helemaal blij maken we deze track af en vervolgen daarna onze weg naar Horseshoe Bay. Om hier te komen moeten we eerst een paar heuvels over, dus maargoed dat we met de scooter zijn. Horseshoe Bay is een mooie baai met een lang strand in de vorm van een hoefijzer. Er zitten hier café-tjes en er liggen veel zeilboten. Ziet er heel gezellig uit, echt een plaatje. Vanaf deze baai begint ook een wandeltrack. Langs alle baaien terug naar het begin van de Fort Track. Daar is het nu een beetje te laat voor en ook niet handig met de scooter. We lopen dus alleen het eerste gedeelte naar Balding Bay. Wat een prachtig klein baaitje is dit, omringd door grote keien. Het water is fris, maar dat is niet erg omdat het heerlijk weer is. Na ruim een uur op dit strand te hebben vertoefd, vervolgen we onze weg terug naar Horseshoe Bay, waar onze scooter staat. In deze baai gaan we nu snorkelen, omdat het rif toegangbaar is in verband met eb. Dachten we.... het rif is inderdaad op loopafstand, maar het water staat te laag om te zwemmen en lopen op versteend koraal is pijnlijk. Loes haalt natuurlijk haar hele benen en voeten open, maar stoppen is geen optie, dan is al die pijn voor niets geweest. Wanneer we kunnen zwemmen, na honderden meters. Spotten we een baby luipaardhaai, super mooi en gaaf om deze haai te zien. De luipaardhaai was prachtig mooi gevlekt. Ook zagen we een pijlstaartrog, dus alle pijn en moeite was zeker de moeite waard haha! Op de terugweg naar het hostel stoppen we bij Geoffrey Bay, waar we Rock Walliby's zouden kunnen spotten. En ja hoor, daar zitten ze op en tussen de rotsen. Heel klein zijn deze beestjes, slechts een meter groot, dus heel schattig om te zien. Ze waren ook totaal niet schuw, dus we konden in alle rust een foto'tje maken. Toen we bij ons hostel aankwamen hadden we nog wat tijd over dus reden we door naar Picnic Bay. Dit was een baai verder dan Nelly Bay, met wat restaurantjes, verder niet heel bijzonder, dus we besloten de scooter terug te brengen. Al met al een heerlijk relaxed dagje.

De tweede dag op het eiland, dinsdag 13 juni, kunnen we een ontbijtje ophalen bij het restaurant van het hostel. Dit zit bij onze accommodatie in en Loes neemt een bananenbrood en ik neem een Brekkie Burger, een typisch Australisch ontbijt. Het is een bolletje met gebakken bacon, gebakken ei, kaas en barbecuesaus. Klinkt heel vies, maar het was echt lekker!! Na het ontbijt gaan we met de bus naar Horseshoe Bay, de laatste busstop van het eiland. We hebben onze snorkelspullen mee en op dit strand gaan we wederom snorkelen. Het is vloed en we hebben grote hoop na de luipaardhaai van gisteren. Helaas spotten we hier niet echt wat bijzonders op een paar kleine visjes na. We gaan dus lopend verder naar de volgende baai. We slaan Balding Bay over, omdat we daar gisteren al waren geweest. Radical Bay is voor ons dus de eerstvolgende baai. We vinden het hier mooi en rustgevend, maar niet heel bijzonder, we zijn te verwend haha. We lopen dus verder naar Florence Bay, de volgende baai. Hier is een snorkelroute! Vanaf het strand is het zo'n 100 meter zwemmen naar de eerste boei. De boeien liggen in een cirkel van 200 bij 50 meter. Binnen in de cirkel, is overal koraal en leven duizenden vissen. Het is echt uniek! De kleuren van de vissen en het koraal zijn waanzinnig en je zou hier wel uren kunnen rondzwemmen zonder verveeld te raken! We kijken onze ogen uit! Na een tijdje ons te hebben vergaapt aan alle vissen en het koraal is het tijd om verder te lopen naar Arthur Bay. Ook hier gaan we snorkelen en hier vinden we heel apart koraal, tafelkoraal. Hele grote vlakke schijven die lijken op rozen, maar dat komt door de verschillende verdiepingen. Heel mooi en bijzonder. Dit hadden we nog nooit eerder gezien. Ook zijn hier veel visjes te zien. Het begint frisser te worden, dus we gaan het water uit. Zodra we zijn opgedroogd vervolgen we onze weg naar Alma Bay. Onderweg komen we langs het begin van de Fort Track, die we gisteren hebben gelopen. We steken hier de straat om via het wandelpad naar Alma Bay te gaan. Halverwege het pad komen we langs een waterval, althans hier zou een waterval moeten zijn. Het blijkt dat die er alleen in het regenseizoen (zomer) is en het is nu droogseizoen (winter). Het voordeel is dat we veel droge dagen hebben, maar het nadeel is dus dat veel watervallen minimaal zijn of zoals in dit geval helemaal opgedroogd. Eenmaal in Alma Bay hebben niet echt zin om weer het water in te gaan en lopen door naar Geoffrey Bay, waar we gisteren waren met de walibi's. Hier is wederom een snorkelroute, afgezet met boeien. Eigenlijk willen we het water niet in, het is koud, maar er blijkt hier een schipwrak en een propeller van een vliegtuig in het water te liggen. En daar groeit vaak koraal omheen en vissen houden er ook van, dus dat willen we wel even bewonderen. We trotseren de kou en zwemmen zo'n tweehonderd meter van de kust af. Het eerst stuk is ontzettend diep en we kunnen de bodem dan ook niet zien. We zwemmen snel door tot het we bij het wrak zijn. Eenmaal bij het wrak, zien we dat het helemaal is overwoekerd met koraal! Heel spannend! Er zwemmen wederom honderden vissen, van groot tot klein en de kleuren onder water zijn prachtig. Kortom, we zijn blij dat we de kou hebben getrotseerd. Nadat we het water uit zijn, werpen we een korte blik op de Walibi's en lopen we verder naar Nelly Bay. We moeten nog één heuvel over, passeren de haven en zijn aan het begin van de avond terug bij het hostel. We kijken op onze gezondheidsapp van Apple, iedereen met een iPhone kent hem wel, en het blijkt dat we vandaag 16 kilometer hebben gelopen. Wanneer je van baai naar baai loopt heb je dat totaal niet door. We liepen ook continue door heuvelachtig gebied, dus we hebben onze workout voor vandaag ook weer gedaan. 'S avonds bestellen we allebei een pizza en een kannetje bier, dat hebben we wel verdiend. Na het eten ontmoeten we onze kamergenoten in onze dorm, drie Ierse jongens en een Canadees meisje. We spelen met hun drankspelletjes, erg lachen en we hebben weer genoeg drank voor de komende tijd gehad.

Woensdagochtend, 14 juni, hingen we rond het hostel. We wachten op beter weer, want het is een beetje te bewolkt om te snorkelen. Het wordt niet beter, dus we pakken de boot terug naar het vasteland. Na aankomst op het vaste land doen we onze boodschappen en halen we een comfortabele matras voor onze auto, een op maat gemaakte! Eindelijk... Hierna halen we Kelly en Yvonne bij de haven op, we zetten Kelly bij een hostel af en wij rijden 's avonds al een stukje richting het noorden. Op een campground aan het strand slaan we ons kamp op, ook hier is weer een krokodillenwaarschuwingsbord. Spannend.....