Watervallen en Cassowaries

Samen met Yvonne vertrekken we op donderdag 15 juni vanuit de Townsville regio, richting Cairns. Yvonne rijdt met ons mee tot Cairns. De eerste echte stop is bij Paloma National park waar we de Big Crystal Creek en de rockslides bezoeken. Beiden erg mooi, maar we besluiten na een korte stop door te rijden. We zijn tenslotte aardig verwend geraakt door Nieuw-Zeeland waar we meer van dit soort rotsformaties en heldere wateren hebben gezien. De Jourama Falls is onze tweede stop van vandaag. Na een steile wandeling van twintig minuutjes komen we aan bij de Lookout van deze waterval. Een prachtige waterval met verschillende plateaus en waterpoeltjes. Echt een mooi gezicht en na deze een tijdje te hebben bewonderd rijden we weer verder.

Na een uurtje rijden stoppen we in Ingham voor boodschappen en bij de Coles zien we dat de Tim Tams, onze chocolade verslaving, zijn afgeprijsd voor 1 dollar per pakje. Daar hebben we er dus een aantal van ingeslagen om Loes voorlopig tevreden te houden. Vanaf Ingham verlaten we de kuststrook en moeten we vijftig kilometer landinwaarts om bij de Wallaman Falls te komen. Dit is de hoogste singledrop waterval van Australië (268 meter), gelegen in het Girringun National Park. De weg is steil en het wegdek is ontzettend kut met heel veel losliggende en opspringende steentjes. We rijden gemiddeld 20 kilometer per uur en doen er dus ruim twee uur over. Overal staan waarschuwingsborden voor overstekende cassowaries, maar helaas spotten we er geen. Eenmaal bij de Wallaman Falls aangekomen worden we verrast door een hele mooie en indrukwekkende waterval. Het water komt keihard beneden terecht en spat daardoor ook weer meters de lucht in, een prachtig gezicht. Er is hier ook een track naar het bassin van de waterval, maar die slaan we deze keer maar even over. We hebben genoeg aan het uitzicht.

Na bij de waterval te hebben geluncht rijden we naar Cardwell waar we tegen het eind van de middag aankomen. Hier besluiten we de Cardwell Forest track te rijden, een off road track, maar dat kan onze tank wel aan. Het is hobbelig en de vering wordt goed getest. Op deze route zijn de Attie Creek Falls, waar we na een wandeling van twintig minuten door afgebrand bos aankomen. Heel vaag, het lijkt wel een gecontroleerde brand, want alles op de grond is verbrand, maar alle hoge bomen staan nog. We proberen het uit te vogelen, maar komen er helaas niet achter. Vreemd en bijzonder is het in ieder geval wel. Maargoed, de Attie Creek Falls zijn prachtig met heel helder water. Op de Cardwell Forest Track zijn ook spa pools. Vanuit een stroompje stroomt er helder blauw water in een pool waar heerlijk en krokodilvrij in kan worden gezwommen. We maken de track af en rijden na de camping, waar we in het donker aankomen. Na het eten spelen we een kaartspel met een paar anderen.

De volgende dag, vrijdag 16 juni, is ons doel om Mission Beach en de Waterfall Track Circuit te doen. Op onze weg naar Mission Beach komen we de afslag naar de Cassowary Drive tegen. We besluiten die te doen en overal staan waarschuwingsborden voor overstekende cassowaries. Een hele bijzondere vogel die niet kan vliegen. Een soort van struisvogel, maar dan met een blauwe kop en rode kin, waar er nog maar duizend van ter wereld zijn. En van alle plekken ter wereld leven die alleen in de tropische regenwouden van Noord Queensland, de regio waar wij ons dus nu bevinden. Langs de Cassowary Drive beginnen ook allerlei wandelroutes. We doen twee wandelingen, maar helaas spotten we ook hier geen cassowaries. Wel komen we hier een stel tegen die gisteren een cassowarie hebben gespot in Etty Bay, daar moeten wij dan ook maar naartoe.

Voordat we blind en vol enthousiasme naar Etty Bay gaan, houden we ons eerst aan ons plan om naar Mission Beach te gaan, een gezellig strandstadje. We verblijven hier even en rijden dan door naar Etty Bay, een baai met een camping en twee winkels gelegen achter een heuvel omringd door regenwoud. Eigenlijk is hier dus helemaal niets te doen en we zien ook geen cassowarie. We lunchen hier en dan ineens komt er een cassowaries voorbij lopen over het strand. Wat een plaatje. De cassowarie paradeert in alle rust over het strand en staat soms stil. Ideaal om een mooie foto te maken. Wat een prehistorisch beest is dit. Een prachtige kop met een harde kam op het hoofd en levensgevaarlijke klauwen!! Overal staan waarschuwingsborden dat deze beesten gevaarlijk kunnen zijn en na het zien van die klauwen geloven we dat ook wel.

Na het bewonderen van de cassowarie vervolgen we onze weg naar Innisfail waar de Waterfall Track Circuit begint. Een route waar heel veel watervallen zijn gelegen. De drie hoofdattracties zijn de Ellinjaa Falls, Zillie Falls en de bekendste de Millaa Millaa Falls. Alledrie prachtige watervallen met elk een eigen uniek karakter. Het weer werkt aan het eind van de middag helaas niet mee, prachtig voor foto's, maar te koud om te zwemmen. Na een aantal stops vervolgen we onze lange bochterige weg over de Tablelands naar Cairns toe. We hebben hele mooie uitzichten. Eenmaal uit de bergen stoppen we twintig kilometer voor Cairns op een camping.