Whakarewarewa, Wai-O-Tapu Bridge Hot Springs and Matata

Vanochtend zijn we naar, komt ie: "Tewhakarewarewatangaoteopetauaawahiao", vrij vertaald "De verzamelplaats van het leger van Wahiao". Gelukkig mogen we Whakarewarewa of afgekort Whaka zeggen. In dit Maori-dorp waren heel veel kokende kraakheldere blauwe waterbronnen, geisers en kokende modderpoelen. Ook kon je vanuit dit dorp de hoogste geiser van het zuidelijk halfrond zien: "de Pohutu Geyser". Deze kan tot wel 35 meter hoog water spuiten. We kregen een rondleiding door een inwoner van dit dorp en zij liet onder andere zien hoe ze de kokende waterbronnen gebruiken voor het koken van hun groente en hoe ze kisten om de stoomputten hadden gemaakt om hun eten klaar te stomen, zoals slow cooking. Ze doen hun eten in de stomers, gaan naar hun werk en als ze thuis komen is hun eten klaar en dat allemaal met de kracht van de natuur. We hebben de groente geprobeerd en het smaakte verrukkelijk. Na de rondleiding hebben we een show bekeken waarin de Maori liederen zongen in hun taal en traditionele dansen opvoerden. Ook deden ze de Haka! Heel gaaf om te zien en in het echt is het best wel imponerend, vooral wat ze met hun ogen en tong doen!

In de middag zijn we naar "Rainbow Mountain" geweest en hadden we een mooi uitzicht over het turquoise kratermeer! Daarna zijn we naar de Wai-O-Tapu Mud Puls gereden, een hele grote modderpoel met heel veel kokende bronnen erin. Die modder kon daardoor wel een meter hoog de lucht in schieten, erg spectaculair om te zien. Daarna zijn we gaan baden bij de Wai-O-Tapu Bridge Hot Springs, een natuurlijke hotpool. Hier kwamen een kokende heet waterbron en een koude rivier samen. Je kon kiezen hoe warm je wou zitten door ofwel meer de kant van de hete waterbron of de kant van de koude rivier te kiezen. Het was echt bizar, en bovenal gratis! Ook was het erg rustig, dus we hebben lekker een uurtje liggen baden. Daarna zijn we nog even wezen kijken bij Kerosine Creek, hetzelfde principe. Deze natuurlijke hotpool was wel mooier door de verschillende watervalletjes, maar ook drukker en toeristischer, omdat deze erg bekend is!

Aan het begin van de avond zijn we naar een uitzichtpunt gereden waar je the green and blue lake kon zien (er waren spannendere Maori benamingen voor de meren, maar die weten we helaas niet meer). Het was echt heel bizar. Het waren twee mega grote meren, met er tussenin een strook van 50 meter land, maar aan de linker kant zag je een knal groen meer en de andere kant een knal blauw meer! Daarna onze weg vervolgt naar Lake Tarawera en vervolgens door gereden naar Matata, een klein plaatsje vlak voor Whakatane. We zitten op een mooie camping aan zee en wordt beheerd door de DOC. Heel primitief dus, maar wel lekker goedkoop en zeker één van de beste plekken waar we tot nu toe hebben gestaan!