Gezellig dagje op de camping in Marahau

Tijdens het ontbijt vanmorgen komen we aan de praat met twee Franse jongens, Lou en Arthur. Loes ging een boek lezen terwijl ik met de Fransen een rugbyspel ging spelen. Later kwam Loes erbij en gingen we met z'n vieren volleyballen. Na een tijdje werden onze teams versterkt met 6 kinderen die ook op de camping zaten. We deden samen met hun nog een potje rugby. Jezus wat waren die kinderen goed in Rugby, je kan merken dat dit volkssport nummer één in Nieuw-Zeeland is. Na de tijd dronken we nog een biertje met Lou en Arthur en zaten we vol verwondering naar hun kookkunsten te kijken! Lou is namelijk chefkok, en kan ontzettend lekker koken. Na het eten kwamen er twee Noorse meisjes bij zitten en na een tijdje speelden we "Biscuit", een Frans drankspelletje, met hun. Bij 7 punten met je "biscuit" roepen en je duim op je voorhoofd doen, wie het laatst is... Tja, die moet een slok bier/wijn. Zo heb je voor verschillende getallen de nodigde slokken drank. Eigenlijk is het een beetje Mexicaantje deluxe. Bij 10 komt er een regel in het spel, één regel was met je linkerhand drinken en bij 21 ben je dammed, voor iedere slok die iemand moet, moet diegene die dammed is er ook een. Bijna elke ronde minimaal 1 slok dus. Arthur was dammed en op een gegeven moment driedubbel dammed. Hij moest dus voor iedere slok die iemand moest, drie slokken. Op een gegeven moment moest Lou een slok, hij dronk continue bewust met de verkeerde hand. Hij moest dus telkens opnieuw een slok nemen, maar wat denk je wat dat voor Arthur betekende? Juist, bij iedere bewuste fout van Lou moest hij drie slokken. Jezus wat was hij dronken. Maargoed, we hebben wel een leuk spelletje om mee terug te nemen naar Nederland.

We spelen nog een tijdje door en op een gegeven moment schrikt een van ons op dat  we onze tassen nog moeten pakken voor de Abel Tasman Coast Track. Redelijk aangeschoten pakten we onze tassen in, als we maar niks vergeten....

We komen terug en gaan verder met het spelletje en vergeten eigenlijk een beetje de tijd. Wanneer we naar bed willen gaan, omdat we de volgende dag eigenlijk wel heel vroeg op moeten om te kajakken, zegt Lou dat hij mee gaat als we nog ff spelen. Natuurlijk geloven we hem niet en hij biedt aan dat hij een contract wil ondertekenen. Ik maaK dus een contract en Lou en Arthur ondertekenen het. Na nog ff te hebben door gespeeld gaan we nu echt naar bed.