Abel Tasman Coastal Track Day 1

15 januari 2017 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland

De wekker gaat om 07:00 uur en we hebben echt heel weinig slaap gehad. Na ons ontbijt en onze tassen nogmaals te hebben gecheckt, wat geen slecht idee te bleek te zijn, wachten we tot 08:15 uur op Lou en Arthur. Zoals we al een beetje hadden voorspeld, kwamen ze niet opdagen, dus gingen we alleen naar het kajakbedrijf.

Eenmaal aangekomen, kregen we uitleg over de kajak en gingen we naar de kust. Het was eb toen we aankwamen bij de zee, maar letterlijk binnen 5 minuten was het vloed. Waar je eerst nog honderden meters de zee in kon lopen over zand. Was nu een meter water. Volgens onze gids kwam, doordat het vanavond volle maan is.

We beginnen te kajakken en ergeren ons eigenlijk een beetje aan de groep. Ze gingen niet normaal langzaam en ze stoppen om de paar minuten, omdat ze moe waren. Achteraf hadden we gewoon een freedom kajak moeten huren, maar dat durfden we niet aan, omdat we totaal geen ervaring hadden met kajakken op open zee. Maargoed, de mensen die mij kennen die weten dat ik af en toe zeeziek ben. En wat is het ergste als je zeeziek bent. Juist stilstaan op ruige zee en met al dat wachten werd ik dus heel erg zeeziek. Halverwege de tocht gingen we aan land bij Stilwell Bay voor een korte pauze, waar onze gids de nodige informatie vertelt over de geschiedenis van het Abel Tasman Park en Abel zelf, erg leuk. Na de pauze vervolgen we onze weg en mogen we een grot in, die we natuurlijk ook weer uit moeten. Niemand wil de grot in, behalve Tom en Loes natuurlijk. Dit is moeilijker dan we denken, omdat door de nauwe opening van de grot met grote snelheden de golven naar binnen slaan. We drukken met onze peddels tegen de rotsen aan om er uit te komen, maar natuurlijk komt mevrouw van Blanken vast te zitten met haar peddel. Ze kan net op tijd onder de peddel door duiken, want anders had ze zich heel erg pijn gedaan en was hoogstwaarschijnlijk de peddel gebroken! De gids moest heel hard lachen en complimenteerde Loes dat ze de eerste was die ooit vast kwam ze zitten. Na dit avontuurtje gingen we weer verder en de zee werd ruiger en ik werd dus weer wat zeezieker. Gelukkig was het uitzicht fantastisch. We vaarden langs hele mooie stranden en prachtige eilandjes. Dicht bij de kant van een van die eilandjes, Adele Island, zagen we een aantal zeehonden èn er zwom vlak langs onze kajak een Blue Pinguïn. Dit is de kleinste pinguïn ter wereld en deze is redelijk moeilijk te spotten, maar wij zagen hem!!

Na drie uur te hebben volgehouden in de kajak, kwam ik aardig duizelig net op tijd aan land bij Observation Beach. We vervolgden onze weg naar de eerste camping, The Anchorage. Het was een wandeling van ongeveer een uur. We kwamen uit de bossen en liepen het strand op en ik zeg tegen Loes: "volgens mij is dat Lou!", waarop Loes zegt nee dat is een gids. Nadat we dichterbij kwamen waren het echt Arthur en Lou. Ze waren met een koelbox met koud bier op ons aan het wachten en vroegen zich af waar we bleven. Zij waren in anderhalf uur naar The Anchorage gepaddeld. Ze hadden zich verslapen en wilden zich koste wat het koste aan hun belofte houden. Wat een (te) gekke Fransen!!! We lopen naar een een mooi beschut plekje om onze tent op te zetten, zodat we 's ochtends de tent niet uitbranden en 's nachts niet wegwaaien.

Terwijl wij onze tent opzetten, maken Lou en Arthur een kampvuur en Lou begint rijst te koken, groente te snijden en kookt een maaltijd voor ons. Wat een heerlijke maaltijd en al helemaal op zo'n track, waar je normaal alleen het noodzakelijke meeneemt. Wat een luxe! Bier en een gezonde maaltijd. Na het eten maakt Lou van hout een spel, hij hakt een blok hout in 6 stukken, krast op ieder stuk hout een nummer en voila.. We hebben een soort bowling spel.

Na dit een tijdje te hebben gespeeld vertrekken Lou en Arthur en gaan wij naar de Cleopatra Pool. Na een korte wandeling van een uur komen we bij een prachtige natuurlijk ontstane stenen waterpoel, met een stenen glijbaan. Met gigantische stenen in het water en een waterval. Wat bizar hoe dit zo door de natuur is gevormd. Het is heel erg mooi en we vermaken ons hier ruim anderhalf uur. Hierna lopen we terug naar onze tent en gaan we op tijd slapen. Morgen moeten we op tijd op, omdat we voor 08:00 uur de oversteek moeten maken in verband met eb, dit scheelt ons 2 uur omlopen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Mart Van Blanken:
    23 januari 2017
    wat een mooie tocht jongens! en wat een fantastische fotos. doe voorzichtig allebei, en blijf genieten