Bergen in Porongurup National Park en Stirling Range National Park

2 februari 2018 - Stirling Range National Park, Australië

Na een goed ontbijt rijden we vandaag, donderdag 1 februari, naar het Porongurup National Park. Het is een korte rit van 15 kilometer voordat we bij de Castle Rock aankomen. Om deze te kunnen zien, hebben we twee opties. Een simpele wandeling door vlak landschap. Of helemaal naar de top lopen via de Granite Skywalk. Natuurlijk kiezen Tom en Loes voor de meer uitdagende optie. Het is een steile wandeling van 2,2 kilometer door bos naar de top. Daar aangekomen stuiten we op enorme granieten rotsblokken. Heel erg mooi! Ook is hier een ladder die leidt naar een stalen plateau om de top van de Castle Rock. Vanaf hier hebben we een fantastisch panoramisch 360 graden uitzicht over aan de ene kant het op 40 kilometer verder liggende Albany en de oceaan en aan de noordkant het naastgelegen Stirling Range National Park op 50 kilometer. De weg naar beneden is niet zo zwaar en we zijn dus snel beneden. We rijden naar de Tree-in-the-Rock picknickplek waar diverse wandelingen starten. Wij besluiten om de drie wandelingen te combineren door de Nancy Peak Walk te lopen, een zijroute naar de Devils Slide Trail en terug te keren naar de auto vis de Wansborough Walk. Na honderd meter komen we bij de Tree-in-the-Rock, waar zoals de naam waarschijnlijk al doet vermoeden, een boom uit een rots groeit. Een bijzonder fenomeen en wat is de natuur toch creatief als het moet overleven. Na een korte steile klim door een groen bos, komen we bij Hayward Peak waar we mooie uitzichten hebben over het park. Niet veel later bereiken we het hoogste punt van het eerste gedeelte: Nancy Peak. Het is een enorm grote ronde granieten rots, een heel gek gezicht omdat het erg kaal lijkt tussen al het groen. We kunnen vanaf dit punt erg ver kijken en we zien onze volgende bestemming hoog in de verte: de Marmabup Rock. Voordat we hier zijn, komen we eerst langs Morgans View. Dit punt is vernoemd naar de Gouverneur van Australië in 1901, omdat men vanaf dit punt recht in zijn tuin keek. Na Morgans View begon de afdaling naar het punt waar de drie wandelingen samenkwamen. Hier aangekomen namen we dus een zijroute naar de Devils Slide Trail om bij de Marmabup Rock uit te komen. Dit was wederom een steile klim, maar zeker de moeite waard. We werden beloond met een geweldig uitzicht en voor de zoveelste keer verrast door de Australische natuur. Ook zien we de toppen van de bergen in het Stirling Range NP waar we morgen waarschijnlijk zullen lopen. We dalen weer via de zelfde route als we omhoog zijn gekomen en komen weer bij het punt waar de drie wandelingen samen komen. Via de Wansbrough Walk lopen we terug naar onze auto. We rijden naar Mount Barker, wat geen berg is, maar een klein dorpje. Wat lopen hier een beetje rond, voordat we naar onze overnachtingsplek gaan. Op vrijdag 2 februari rijden we van Mount Barker naar het Stirling Range via de alternatieve gravelweg, zodat we aan de meest westelijke kant van het park uitkomen. Hier begint namelijk de 42 kilometer lange route langs alle bergtoppen. De weg is erg slecht, maar meer dan waard. Het golft op en neer en gaan zigzaggend langs de gebergten. Super mooi! We kiezen de Toolbrunup Peak uit om te beklimmen. Het is een van de meest geavanceerde en minst-toeristische wandelingen. Het schijnt dat het uitzicht hier magnifiek is, maar dat de wandeling technisch erg moeilijk en fysiek uitputtend is. We bereiden ons dus maar voor op het ergste en doen sinds een hele lange tijd maar weer eens onze bergschoenen aan en nemen voldoende water mee de berg op. Na een halve kilometer verruilt het zandpad zich voor een keien pad en de keien vallen bij elke stap omhoog onder ons weg. Hoe hoger we komen, hoe steiler de klim word en hoe groter de rotsen zijn. De uitzichten zijn fenomenaal en langs het pad zijn hele leuke bloemetjes te zien. Wanneer we behoorlijk uitgeput boven aan de berg aankomen. Hebben we een zicht over het hele park en het is super. We namen de tijd om alles te bekijken en genoten van de rust! De weg naar beneden was best spannend. Door alle los liggende stenen, glipten we bij iedere stap bijna weg. Ook de grote rotsblokken lagen niet allemaal vast en het pad liep erg stijl naar beneden. Toch zijn we er gekomen! We hebben na de tijd lekker geluncht bij Moingup Spring en zijn daarna naar Bremer Bay gereden. Onderweg kwamen we nog langs een echte oud-Hollandse windmolen. Een prachtig gezicht met de bergketen in de achtergrond. In Bremer Bay zijn we naar John's Cove gegaan, waar we lekkers speels op het strand hebben gereden en de avond hebben zien opkomen.

Foto’s