De adembenemende zonsopkomst in Kaikoura , Whale Watch en hardlopend langs de kust!

5 januari 2017 - Kaikoura, Nieuw-Zeeland

Onze wekker gaat om 05:00 uur en we springen op om voor de zoveelste keer de wereld te zien wakker worden. Kaikoura ligt namelijk aan de oostkust van het Zuidereiland en dat betekent zonsopkomst vanuit de zee. Dit verschijnsel schijnt in Kaikoura extra mooi te zijn, omdat het strand/surfplaatsje op een schiereiland ligt dat vanachter wordt bedekt door hoge bergen met besneeuwde bergtoppen. Dat willen Tom en Loes natuurlijk niet missen.

Met onze koffie en broodjes in de hand lopen we vanuit het hostel het strand op. We zien de ultraviolet kleuren al onder de zeespiegel vandaan komen, een prachtig begin. Hèt duurt erg lang voordat we de zon zien en even zijn we bang dat we aan de verkeerde kant van het schiereiland staan. Ik pak mijn kompas erbij en het zou toch echt moeten opkomen waar wij staan. We besluiten verder te lopen richting de andere kant, totdat ik besef dat de zon nog 20 minuten de tijd heeft om te komen op de plek waar we hiervoor stonden. We lopen dus maar weer terug naar onze beginplek. Wolken lijken even een prachtige zonsopgang te verpesten, maar al snel brand een krachtige oranje zon zich er doorheen. Ik pak mijn camera, wil een foto schieten, klik: "geen geheugenkaart "geplaatst"! Ik kijk boos, teleurgesteld, geïrriteerd en uit nog wat van die emoties naar mevrouw van Blanken, waarop zij mij verschrikt aankijkt en direct een sprint trekt naar onze camper, 5 minuten sprintend de bult op! Met lichte hartfalen en bijna overgevend komt ze terug met de geheugenkaart. Ze had gisterenavond foto's lopen uitzoeken, zonder het kaartje terug te stoppen in de fotocamera.... Het is gelukkig allemaal goedgekomen en we hebben natuurlijk weer een aantal adembenemende plaatjes kunnen schieten. De zonsopgang was echt supermooi. De besneeuwde bergtoppen werden helemaal roze van de ultraviolette lichtstralen van de zon, een prachtig gezicht. Het was het echt waard om hier zo vroeg voor uit ons nest te komen!

Na de zonsopkomst hadden we nog een hele dag voor ons, wat gaan we hier eens doen. We hebben van de eigenaresse wat tips gekregen. We besluiten naar een verlaten strand met zwart zand te gaan. Jezus, wat zijn de golven hoog, wel vier tot vijf meter hoog. We hebben vanochtend ook een Whale Watch met een vliegtuig geboekt. Vol enthousiasme vertrekken we richtig het vliegveld. Na ons te hebben gewogen en ingeschreven komt de piloot naar ons toe, het waait heel erg hard. Normaal gesproken is de kans op het spotten van Walvissen 95%, nu slechts 50/50. De keus is aan ons, nu of morgen. Gaan we nu en spotten we niks, dan krijgen we helaas geen geld terug. Morgen blijkt het weer perfect te zijn en niet zoveel wind. Wij besluiten dus om morgen te gaan! Flexibel als we zijn, zien we dit niet als een tegenslag en doen we de Peninsula Walk, een mooie wandeling langs de kustlijn van het schiereiland.

Het is een hele mooie wandeling. Alhoewel wandeling... Loes en ik hebben zin om te sporten dus we besluiten dus route te gaan hardlopen. Het is slechts 15 kilometer, heuvel op heuvel af, dus ach waarom niet.... We lopen over en langs kliffen en over het strand. Het uitzicht is wederom adembenemend en we stuitten op een zeehondenkolonie met puppies, zeemeeuwenkolonie met kuikens en een Shag kolonie. Wat gaf om te zien al zijn de meeuwen best wel eng, ze beginnen ons te waarschuwde en eentje probeert me aan te vallen/te verjagen. We lopen blijkbaar te dicht bij de kolonie en hun kuikens. Het hardlopen valt erg tegen en blijkbaar hebben we het een beetje onderschat. We houden het 8,5 kilometer vol, de rest van de track wandelen we uit... Het is vandaag erg warm en we zijn erg bruin geworden, ja nog bruiner dan we al waren. Het was zo lekker weer dat ik weer eens een hele dag in mijn zwembroek kon lopen. Heerlijk!! Na de track zijn we het kleine stadscentrum ingelopen, en hebben we een doos corona gehaald. Loes heeft vandaag heerlijk geïmproviseerde hamburgers gemaakt met courgette ui, knoflook, aioli en bij mij ontbrak zelfs de kaas niet. Het blijkt dat je van zo'n reis maar weer eens innovatief wordt, we hadden geen bindmiddel dus gebruikte ze daarvoor cornflakes, ja daf bindt ook!! We hebben deze hamburgers onder het genot van de corona lekker in de tuin van het hostel genuttigd, Cheers en tot morgen!

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Marleen Coopman:
    5 januari 2017
    Hoi globetrotters!
    Wat een fantastische verhalen weer.
    Ik las op het internet dat Kaikoura betekent in de Maori-taal 'een maaltje rivierkreeft'. wat een heerlijke specialiteit. Wellicht een dinner tip?
    Veel plezier morgen en ik hoop dat jullie de whales gaan spotten. :):):) xxxxxx
  2. Harriet:
    5 januari 2017
    Loes, wat ben je toch een lieverd door voor Tom er zelfs een plakje kaas op te doen