Aftershock, Walvis spotten, flink omrijden naar Renwick en geen slaapplek

Wauw....! We hebben vannacht een aftershock van de aardbeving van 13 november meegemaakt. Het was een aardbeving van 5.1 op de schaal van Rigter. Ik lag op de bank met mijn telefoon en ineens hoorde ik een hele harde knal vanaf de muur. Het leek alsof iemand heel hard tegen de (houten) muur aantrapte. Even later begonnen de balken van het plafond te schudden. Ik dacht echt wat is dit dan! Het is best wel beangstigend, maar het was wel bijzonder om mee te maken. Natuurlijk lag Loes al te slapen in de auto en had natuurlijk weer niks door, terwijl de volgende dag iedereen in het hostel het erover had.

Vandaag slapen we enigszins uit, we hoeven pas om 11:00 uur bij het vliegveld te zijn voor de Whale Watch. We gaan eerst naar de I-Site om de nieuwe verkeersinformatie te verkrijgen. Hier krijgen we te horen waar we helaas al bang voor waren. We willen naad Blenheim 80 kilometer verderop maar, omdat deze weg erdoor de aardbeving uitligt moeten we 373 km omrijden! DRIEHONDERDDRIEEËNZEVENTIG KILOMETER!!!!!!!!!!! En dan ook nog door de bergen, we moeten van de Eastcoast door de bergen naar de Westcoast en dan een klein stukje omhoog en dan weer van de Westcoast naar de Eastcoast, wederom door de bergen. Dat is toch niet normaal! Even overweg ik om ons per helicopters te laten overplaatsen, maar algauw bedenk ik me dat er toch echt niks anders opzit dan om dat eind maar om te rijden.

Voordat we onze lange tocht richting Marlborough starten gaan we eerst onze Whale Watch doen, die gisteren niet doorging. Vanuit een klein vliegtuigje (foto wordt upgeload) gaan we op jacht naar de Sperm Whale, oftewel in gewoon Nederlands de Potvis. Het vliegtuigje heeft slechts 200 meter nodig om op te stijgen en we vliegen op 100 meter hoogte boven de Stille Oceaan. We zien al gauw een Potvis van 18 meter, dit weten we omdat er een Whale Watch boot naast ligt die 18 meter en de walvis is even groot. Wat een gigantisch dier is dit! Ongelofelijk, het is prachtig om boven deze reus te vliegen. Doordat we hem van boven zien, zie je de hele lengte van de potvis. We bleven cirkels om de walvis vliegen en mogen minstens een kwartier van het dier genieten voordat het terug de diepte induikt. Het is een geweldig gezicht hoe de potvis zijn staart de lucht in gooit en loodrecht in de diepte verdwijnt. De vlucht terug naar het land was heel erg mooi,  we vlogen recht op de Kaikoura Peninsula af, die tegen mooi voor de bergen ligt. Je keek tegen de besneeuwde bergen aan die zo dicht bij de zee liggen, dat het een onwerkelijk beeld is. Wat hebben we toch een geluk!

We vertrekken naar richting Hamner Springs, bekent om de vele spa's. Wanneer we daar arriveren besluiten we door te rijden, omdat het slecht weer is. We vervolgen onze weg richting Blenheim, waar we op het laatst stukje kilometerslange wijngaarden zien. We besluiten in Renwick te stoppen, een heel klein plaatsje in het hart van de Marlborough wijngaarden, omdat we morgen op de fiets een wijntour willen doen.

We rijden naar de camping in Renwick, maar er blijkt een feest van de landelijke scouting te zijn, waar 5000 scouts op afkomen en alle velden, parkeerplaatsen en velden in de omgeving zijn vol. Na lang door het stadje te hebben gereden opzoek naar een plekje, besloten we om random bij iemand aan te kloppen om te vragen of we daar mochten blijven overnachten. Het was een frambozen-, zwarte bessen- en aardbeienboerderij, de Pot Shed. Ze kweken trouwens ook Gerbera's en hebben contacten met Nederlandse bedrijven. Het bleek dat ze in de achtertuin ook een mini-hostel met 10 slaapplekken hadden. We mochten blijven als we morgen helpen fruitplukken, wij zeiden natuurlijk zonder twijfel: "Ja!". Er waren 8 andere backpackers hier aanwezig. We werden heel vriendelijk in de groep opgevangen en er gingen met grote snelheid aardig wat biertjes door. Het was super gezellig!